Μεσάνυχτα. Και κάτι θα ελεγα.
Που πήγε ο ύπνος; Που περπατάει η σκέψη; Ξέφυγε μου φαίνεται. Πήγε μακριά. Δυτικά ως συνήθως. Έχει αλλάξει δρομολόγιο αυτή η σκέψη. Ροβολάει σε άγνωστες (ακόμη;) περιοχές.
Ψάχνει. Τι άραγε; Ψάχνει το βλέμμα, τη φωνή, το γέλιο.
Η φωνή! Δεν κάνω τίποτε. Αν ακούσεις το "τίποτε" θα ερωτευθείς. Τη φωνή. Χωρίς να δεις το πρόσωπο; Πιθανόν.
Τώρα κοιμάται. Η φωνή; Όχι, το πρόσωπο. Η φωνή τριγυρίζει κι αυτή. Κρατάει συντροφιά σ ένα μυαλό που δεν κοιμάται.
Τι περίεργα πράγματα. Τι συνδυασμοί.
Αβυσσος η ψυχή, η φωνή, τα πάντα.
