Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2022

ΕΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΙ

Μακριά μου να φύγεις
δεν θέλω ξανά να σε δω 
μονάχος να μείνω να μείνω....

Ο καλλιτέχνης τραγουδούσε κι αυτός άκουγε. Μόνος, απελπισμένος, απογοητευμένος. Υπάρχει άραγε κάπου κάποια που να μπορεί να ακουμπήσει και να πιστέψει; 

Φύγε κι άσε με.να απομείνω μόνος μου
φύγε κι άσε με να με λιώνει ο πόνος μου...

συνέχιζε ο καλλιτέχνης... 

Λαϊκά άσματα της παλιάς εποχής που αποδίδουν άψογα την έννοια "γυναίκα". Εγώ θα την απέδιδα με μία και μόνη λέξη. Φοβάμαι όμως πως θα μου έκλειναν το ιστολόγιο.

Πάντως, η μόνη ίσως γυναίκα στον πλανήτη που παραδέχεται ότι "όλες οι γυναίκες (και φυσικά και η ίδια) είναι ......"  φαντάζομαι ότι θα συνεχίζει να το πιστεύει. Και λέω ότι φαντάζομαι, διότι έχει εξαφανιστεί και δεν γνωρίζω την τρέχουσα κατάσταση της. 

Δεν πουλάω την καρδιά μου 
ούτε την πετώ 
μα την έδωσα σε σένα 
γιατί σ΄ αγαπώ
.........

φύγε κι άσε με μονάχο 
και μη ξαναρθείς...

Τι να πω; Τα είπε όλα ο καλλιτέχνης. Η ουσία είναι μία. Μη πιστεύετε σε λόγια. ΄Επεα πτερόεντα. Αν και πολλοί υποστηρίζουν πως ο άνθρωπος ζώντας στη μοναξιά του αποδίδει καλύτερα τις πάσης φύσεως ικανότητες του, ωστόσο, δεν ξέρω πόσο σωστό είναι αυτό.