Τι μέρα κι αυτή.
Βροχή, κρύο, πόνος, σκέψεις.
Κάτι ανούσια και ανιαρά τηλεφωνήματα. Να περιμένεις το ένα και μόνο και να έρχονται ανούσιες κλήσεις. Βέβαια ότι δίνεις παίρνεις. Αν δεν επικοινωνείς εσύ γιατί περιμένεις να επικοινωνήσουν οι άλλοι μαζί σου;
Δύσκολες μέρες . Και μάλιστα όταν έχεις ο ίδιος μέρος της ευθύνης. Δύσκολο να αναζητάς ψηγματα ύπαρξης ή νοητής επαφής.
Ας ελπίσουμε να βελτιωθεί ο καιρός, να ηρεμήσει η κατάσταση,να φύγουν οι σκέψεις και οι πόνοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου