Δεν υπήρξες ποτέ
στη φαντασία μου
Δεν είχα ποτέ
προαίσθημα συνάντησης
Κάποια στιγμή όμως
Απρόσμενη στιγμή
Βρέθηκες μπροστά μου
Με κοίταξες
Των ματιών σου το φως με τύλιξε
Και η ζωή επέστρεψε.
Γιάννης Χατζής
1 σχόλιο:
Ωραίο :)
βλέπουμε ότι έχουμε ανάγκη, ότι μας λείπει !
Σε φιλώ :)
Δημοσίευση σχολίου