ΚΑΠΟΥ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ

 

ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ

Έχεις μια σχέση. Έντονη, βαθειά. Την θέλεις και υποτίθεται σε θέλει. Η σχέση δεν έχει προοπτική λόγω αντικειμενικών δεδομένων από την πλευρά του άνδρα. Γνωστό και στους δύο από την πρώτη στιγμή. Η γυναίκα όμως προχώρησε. Και αφού έδεσε η σχέση, αφού πέρασε πολύς χρόνος ευτυχισμένων στιγμών, κάποια στιγμή η γυναίκα είπε τέλος. Αναμενόμενο εξ αρχής, αλλά απότομο και σκληρό. Δεκτό ωστόσο.

Ο άνδρας προσπάθησε να ηρεμήσει, να ξεχάσει, να μαζέψει τα ερείπια μιας σχέσης όχι πολύ αποδεκτής λόγω συνθηκών, αλλά ευεργετικής γι αυτόν. Δεν θα τον πείραζε τόσο ο χωρισμός, αν μπορούσε να έχει μια φιλική έστω συμπαράσταση, μια κατανόηση.  Ήταν και σε φάση που τα χρειαζόταν όλα αυτά. Δεν μπορούσε όμως να το διαχειριστεί ακόμα. Προφανώς  και η κυρία θα επιθυμούσε κάτι ανάλογο γιατί προσπάθησε να έρθει σε επαφή κάποια στιγμή. Το κατάφερε τελικά και άρχισε να υπάρχει μια επικοινωνία. 

Ώσπου μια μέρα η κυρία ζήτησε συζήτηση για ένα θέμα που την απασχολούσε. Άρχισε λοιπόν να εξιστορεί στον τέως σύντροφό της (με το οποίον υπόψη είχαν ζήσει πολλά και είχαν εκτεθεί αρκούντως) ότι βρήκε έναν άλλον άντρα μέσης ηλικίας, που δεν βλεπότανε (δικά της λεγόμενα), μετρίων λοιπών δυνατοτήτων, που όμως αυτή νομίζει ότι τον αγαπάει, ότι τον θέλει τρελά. Η κυρία που είναι παντρεμένη πολύτεκνη και νέα, και ο κύριος μεσήλικας, χωρισμένος με μεγάλα παιδιά.  Και τα λέει αυτά στον τέως. Και δεν σταματά εκεί αλλά του περιγράφει πως έκαναν έρωτα, πως κοιμήθηκε κάποιες φορές στο σπίτι του, πως πήγαν εκδρομές. Η παντρεμένη πολύτεκνη με τον χωρισμένο μεσήλικα.  

Ο τέως έχει μείνει αποσβολωμένος και αντί να της κλείσει το τηλέφωνο κάθεται και ακούει, περιμένοντας την κατάληξη. Η οποία είναι η εξής: Ο νυν φίλος μεσήλικας εξαφανίσθηκε κάποια στιγμή και η κυρία έχει πέσει σε μαύρες απελπισίες, άρχισε να καπνίζει, παραμέλησε την οικογένεια, και ζητά από τον τέως συμβουλές για το πώς να φερθεί. Τι να κάνει με τον νυν. Να τον κυνηγήσει για να τον επαναφέρει (που άραγε;), να τον αγνοήσει, να προσπαθήσει για διαζύγιο; Το τελευταίο είναι ανέφικτο με τις συνθήκες που επικρατούν στο σπίτι της κυρίας.

Ο τέως δεν μπορεί ακόμα να αντιληφθεί τον λόγο των περιγραφών. Δεν μπορεί να χωνέψει το γιατί ειπώθηκαν πράγματα που αντανακλούσαν και στη δική τους σχέση. Αφέλεια; Εκδίκηση; Λάθος; Και πως μπορείς να λες σε κάποιον ότι πήγες στο ίδιο μέρος, στο ίδιο ξενοδοχείο όπου είχες πάει με αυτόν, αλλά τώρα πήγες με άλλον. Και να χαίρεσαι. Και να ζητάς συμβουλές. Πόσο σκληρή μπορεί να είναι μια γυναίκα.  Και καλά να ζητάς συμβουλές για κάτι που έχεις βρει. Αλλά να περιγράφεις στον τέως, που ξέρεις ότι σε θέλει πολύ ακόμη,  τις ερωτικές σου επιδόσεις με τον νυν; Αυτό δεν είναι εξωφρενικά διαστροφικό; Θεωρώ πως είναι ο ορισμός της πουτανιάς. Μιας γυναίκας που δεν σκέφτεται πάρα μόνο τον εαυτό της και την ηδονή της. Εκτός πια κι αν έχει τόση ανωριμότητα που δεν καταλαβαίνει τι κάνει, τι λέει και σε ποιον τα λέει.  Νομίζω λοιπόν ότι αυτά όλα επιβεβαιώνουν τον διαχρονικό ορισμό: όλες οι γυναίκες είναι πόρνες.

Μικρή λεπτομέρεια. Η κυρία είναι ή παριστάνει τη θρησκευούμενη.

Κάθε σχόλιο δεκτό.

ΧΩΡΙΣ ΣΧΟΛΙΑ

 Λες σε κάποιον ότι είναι τετοιος πάθοιος, έχει αυτό ή το άλλο ελάττωμα και του συστήνεις να μη ρίχνει σε τέτοια επίπεδα τον εαυτό του..

Και αυτός καταλαβαίνει άλλα και νομίζει ότι του συστήνεις να μην συναγελάζεται με τέτοια επίπεδα.. 

Βλέπεις καμμιά φορά μπλοκάρει το μυαλό και των έξυπνων ανθρώπων. Και αντι να αναλογιστούν γιατί τους τα λες αυτά, σε βρίζουν κι από πάνω.

Γυναίκες!!! Τι περιμένεις.