ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ

 Ανακοινώθηκαν σήμερα οι βαθμοί  των υποψηφίων φοιτητών. Αλλού χαρές, αλλού λύπες. Να συγχαρούμε τα παιδιά που πέτυχαν βαθμολογικά και να πούμε στα άλλα παιδιά ότι μια αποτυχία δεν σημαίνει το τέλος. Είναι η αρχή για κάτι καινούριο.

Θα ήθελα να επισημάνω όμως ένα γεγονός που προξενεί αλγεινή εντύπωση. Συζήτηση μιας κυρίας με μία υποψήφια. Η δεύτερη λέει χαρούμενη ότι με βάση τους βαθμούς θα πρέπει να περάσει στην Α ή Β σχολή. Και η πρώτη κυρία πικρόχολα και απαξιωτικά σχολιάζει ότι οι σχολές αυτές είναι άνευ αξίας. 

Να σημειώσω τώρα κάποιες λεπτομέρειες για να δείτε το επίπεδο ορισμένων ανθρώπων. Η κυρία έχει μια κόρη που τελειώνει ιατρική. Καλώς μέχρι εδώ. Η κόρη έδωσε εξετάσεις σε νεαρή ηλικία μετά από χρόνια φροντιστήρια και διάβασμα υπό την φροντίδα της μαμάς. 

Η φετεινή υποψήφια είναι μιας κάποιας ηλικίας, γύρω στα 40, πολύτεκνη και έδωσε εξετάσεις χωρίς να έχει κάνει φροντιστήρια, μελετώντας στον όποιο ελεύθερο χρόνο είχε φροντίζοντας ένα σπίτι και μια πολυμελή οικογένεια. Και επέτυχε σε σχολές της Θεσσαλονίκης. 

Ποια από τις δυο είναι πιο αξιέπαινη; Σκεφτείτε το εσείς. Και αντί η μαμά της "γιατρού" να την συγχαρεί ένθερμα και να την εξυψώσει λίγο, αντίθετα περιφρόνησε τις σχολές επιτυχίας της. Λες και μόνον η ιατρική αξίζει σε αυτόν τον κόσμο. Πόσο κομπλεξισμός και πόση κακία υπάρχει στους ανθρώπους;

Με την ευκαιρία να πούμε ότι το πόσο χαμηλά κατρακύλησε η ιατρική και οι άνθρωποι της φάνηκε στην πανδημία του κορωνοϊού. Οι γιατροί δυστυχώς έδειξαν τον χειρότερο εαυτό τους. 

Εγώ να συγχαρώ θερμά την πολύτεκνη μάνα που έδωσε στις πανελλαδικές και να της πω ότι είναι  αξιέπαινη, αξιόλογη, θαρραλέα και πολύ ικανή που κατάφερε μέσα από αντιξοότητες να φέρει ένα καλό αποτέλεσμα. Δεν πρέπει να την αγγίζουν οι κακοήθειες των άλλων.

         

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΠΡΕΒΕΖΑΣ

 

"Ο χειρότερος Πρεβεζάνος είναι πολύ καλύτερος από τον καλύτερο Έλληνα".

Αυτό μου είπε θυμοσοφικά ο μπάρμπα Θωμάς, ο γερόλυκος ναυτικός που έπινε κρασάκι μόνος του στην παραλία της πόλης και θυμόταν τα περασμένα.

Δεν ξέρω αν ισχύει το παραπάνω, αλλά μου είπε και κάτι άλλο, πιο γνωστό:

"να βοηθάς όσο μπορείς τους ανήμπορους, τα φτωχά παιδάκια που δεν έχουν να φάνε. Αν όλοι δίναμε κάτι ελάχιστο γι αυτούς δεν θα πέθαινε κανείς από  την πείνα".

Πάντως ο ίδιος, ταλαιπωρημένος αλλά περήφανος, δεν δέχτηκε βοήθεια λέγοντας ότι ζει από κάποια ενοίκια παλαιών οικημάτων που είχε στην πόλη. 

Εκείνο που δεν διευκρίνησα ήταν αν έπινε για να θυμάται τα παλιά ή για να ξεχάσει κάποια από τα περασμένα. Πιστεύω το δεύτερο. 

Και για να τονίσω τα λεγόμενα του θα πω ότι η βοήθεια προς κάποιον που έχει ανάγκη, βοήθεια ανεξαρτήτως ύψους, δίνει απίστευτη ψυχική δύναμη και ηρεμία σ΄ αυτόν που προσφέρει. 

    

ΠΡΑΣΙΝΟ

Μου άρεσε το χρώμα.

Εξάλλου είναι χρώμα της ελπίδας. 

ΜΗ...

 "Μην κουραστείς να μ' αγαπάς

κι αν κουραστείς μη φύγεις..."

Λ. Παππάς

Πρεβεζάνος τραγουδοποιός

Δύο στίχοι τόσο απλοί και συνάμα τόσο μεστοί νοημάτων.

NO NEWS

Οι δημοσιογράφοι λένε : no news, good news. 

Μη βλέποντας λοιπόν μηνύματα θεωρούμε πως όλα πάνε καλά. 

That's a good thought.

ΕΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΕΝΟΣ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΥ ΖΕΥΓΟΥΣ

  O σύζυγος ήθελε να πάει μια εκδρομή. Το συζήτησε με κάποιους φιλους. Χωρις ημερομηνία ακόμη. Προφανως η σύζυγος κάτι άκουσε. Και πρωί πρωί αρχίζει την γκρίνια για ταξίδι. Αναγκάζει τον σύζυγό να δεχθεί. Αυτός προτείνει Αλεξανδρούπολη. Η κυρία λέει Γιάννινα. Ο κύριος αντιπροτείνει Αμφιλοχία ή Λευκάδα. Η κυρία συμφωνεί για Λευκάδα. Και οδόν αλλάζει γνώμη, θέλει Σύβοτα. Πάνε εκεί και ξαναλλαζει γνώμη η κυρία που τώρα θέλει κάπου στην παραλία της Πρέβεζας. Φτάνουν λοιπόν σ ενα ωραίο μέρος. Της φάνηκε κατωτερης ποιότητας. Δεν θέλει. Ο σύζυγος αρχίζει να φουντώνει και να κοκκινιζει. Συνεχίζουν για Λευκάδα. Σιγά σιγά όμως άρχισε  να νυχτώνει. Η κυρία καταλήγει να θέλει Πρεβεζα όπου μετά βίας βρίσκουν ένα δωμάτιο. Καταλήγουν κατάκοποι και φυσικα αμίλητοι.

Ωραίο ταξίδι!

Και ο σύζυγος αναρωτιέται: γιατί παντρεύτηκε; Γιατί συνεχίζει να υποχωρεί στα καπρίτσια μια φαντασμενης κυρίας;

ΔΕΙΛΙΝΟ

Μετά από δύο μήνες άστατου καιρού και βροχής, 

ένα ωραιότατο απόγευμα και δειλινό στην παραλία.

ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ

 

F

 

Ο ΛΟΓΟΣ

Ρώτησαν κάποιον, πόσο κοστίζει μια καληνύχτα.

Τούς κοίταξε απορημένος. Είναι δυνατόν να κοστίζει ένας καλός λόγος;

 

ΕΠΙΜΟΝΗ Ή ΟΧΙ;

Επιμένεις πολύ,  είπε.

Ο επιμένων νικά, θα μπορούσε να απαντήσει. 

Το θέμα όμως είναι να νικήσεις επιμένοντας; Για κάτι που θεωρούσες ή πίστευες ότι ήταν δικό σου; Και ξαφνικά (για μη κατανοητό σε σένα λόγο το ξαφνικά) χάθηκε; 

Μπορεί να θέλεις μέχρι θανάτου κάποιον, αλλά πόσο νόημα έχει να παρακαλάς; Κάτι που γίνεται με παρακάλια ή με καταναγκασμό, δεν έχει και αξία. Ενίοτε μάλιστα φτάνει να σε αποτρέπει από την επιθυμία. 

Πόσο όμορφο είναι όταν κάτι το επιθυμούν και οι δύο! Το ιδανικό.

Λοιπόν, το πιο σωστό είναι να λες σταθερά και κάθετα την άποψη σου. Σταθερά μιλάς, σταθερά απαντάς. Ναι ή όχι. Εκεί λήγει το θέμα ομαλά. Είτε θετικά είτε αρνητικά. 

ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ

Το καλό του ανθρώπου είναι ότι μπορεί να μαθαίνει (εφόσον το θέλει βέβαια) σε οποιαδήποτε ηλικία. Κι όταν μαθαίνει μπορεί και ψάχνει. Και όταν ψάχνει μπορεί να βρεί. Ο,τιδήποτε, σωστά ή λάθη. Έτσι κατατοπίζεσαι για πολλά πράγματα. Αυτό ενέχει βέβαια και τον κίνδυνο να μην εκτιμήσεις σωστά τα ευρήματα.  Είναι όμως σπάνιο. Ένας καλός συνδυασμός ευρημάτων και ενδείξεων οδηγεί συνήθως σε ασφαλή συμπεράσματα. Αυτό φυσικά λύνει πολλές απορίες. 

Βέβαια, στα παραπάνω μπορεί να αντιπαρατεθεί μια απλή, απλοϊκή θεωρία που λέει: δεν ψάχνω γιατί φοβάμαι ότι θα βρω. 

Η επιλογή ανήκει στον καθένα. 

 

ΤΑ ΛΑΘΗ - Ι

Στη ζωή μπορεί να κάνουμε λάθη. Μπορεί να πάρουμε αποφάσεις που αποδεικνύονται εσφαλμένες. Οι αποφάσεις αυτές δεν είναι άμοιρες συνεπειών.  Για όλους. Τα λάθη πληρώνονται στη ζωή. Κι όποιος νομίζει ότι μπορεί να βγει κερδισμένος από λαθεμένες ενέργειες, κάνει ακόμη ένα λάθος. Αυτές οι ενέργειες πάντα αφήνουν το αποτύπωμα και το στίγμα τους στον καθένα. 

Εξάλλου ο σοφός παππούς έλεγε: τα λάθη, τα πάθη και οι γυναίκες κοστίζουν ακριβά στη ζωή. Πολύ ακριβά, θα πρόσθετα εγώ.

ΜΑΖΙ

Τρία χρόνια! Πώς πέρασαν; Τρεις μέρες μαζί. Μακριά απ' όλους. Να μας βλέπει μόνο το φεγγάρι. Να φωτίζει τα βράδια μας. Και να μας χαϊδεύει όταν κοιμόμαστε. 

Τρεις μέρες. Μια ολόκληρη ζωή. Αξέχαστες μέρες. Οι ωραιότερες μέρες. 

Πόσο θα 'θελα να τις ξαναζήσω! Οπουδήποτε! Μαζί!!!

ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ

Διατηρώντας την ψυχραιμία του ο άνθρωπος μπορεί να καταφέρει πολλά.