RHODES ISLAND

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ !!!

- Αναβλήθηκε επ αόριστον η δίκη ενός μεγαλοεκδότη για φορολογικές εκκρεμότητες εκατομμυρίων ευρώ.

- Παραγράφηκε πρόστιμο πλέον των 300.000 ευρώ από τέως βουλευτή και μεγαλοδικηγόρο.

Και ο απλός πολίτης αν χρωστάει 200 ή 300 ευρώ στο "κράτος",  τον απειλούν συνεχώς με κατασχέσεις κλπ και στο τέλος τα πληρώνει διπλά και τριπλά.

Ο πατέρας του έθνους μας γιατί να μην τα πληρώσει; Και ο μεγαλοεκδότης γιατί γλυτώνει;

Ποιον να εμπιστευτείς σ΄αυτόν τον οίκο ανοχής (πολύ ευγενική η έκφραση) που μας κυβερνά εδώ και πολλές πολλές (πάρα πολλές) δεκαετίες;

ΟΜΟΡΦΙΑ ΚΑΙ ΑΣΧΗΜΙΑ

"Στην ομορφιά συγχωρούνται τα πάντα, ακόμη και η χυδαιότητα. Η ευφυία δεν φαίνεται να είναι ένα δίκαιο αντιστάθμισμα των πραγμάτων, σαν μια εξισορρόπηση που προσφέρει η φύση στα λιγότερο ευνοημένα παιδιά της, αλλά ένα στολίδι περιττό, το οποίο ανεβάζει απλώς την αξία του κοσμήματος. Η ασχήμια είναι πάντα  ένοχη."


Πόσο πραγματιστικά καυτηριάζει το θέμα η Μ. Μπαρπερί στο εξαιρετικό από πάσης απόψεως βιβλίο της : "Η κομψότητα του σκαντζόχοιρου". Ένα βιβλίο αριστούργημα.

ΚΑΛΗΜΕΡΑ

ΚΡΙΣΗ

Δεν μπορώ υπολογίσω επακριβώς το μέγεθος της κρίσης που διέρχεται εδώ και χρόνια η χώρα μας. Την συναντούμε όμως στα κλειστά μαγαζιά, στις συνεχείς πτωχεύσεις επιχειρήσεων, στην κατακρήμνιση μισθών και συντάξεων, στην απελπιστικά μεγάλη ανεργία.

Όμως σε όλα αυτά βλέπουμε και τον αντίποδα, που εγώ δεν μπορώ να τον εξηγήσω.

Το Σαββατοκύριακο στη Χαλκιδική υπήρξε το αδιαχώρητο. Ούτε χιλιοστό για μια πετσέτα στην αμμουδιά, ούτε χιλιοστό για παρκάρισμα. Τα πάσης φύσεως εστιατόρια υπερπλήρη. Κυριακή βράδυ οι ουρές των αυτοκινήτων για επιστροφή ήταν χιλιόμετρα (δεν υπερβάλλω), ακόμη και μετά τα μεσάνυχτα. Οι τιμές στα ξενοδοχεία έχουν ξεφύγει απίστευτα. Το πιο "λογικό" αρχίζει από 200-250 € τη βραδιά. Κι αν πας στα κατ' αυτούς "φιρματα", θα πρέπει να δώσεις 280-300 € στο Πόρτο Καρράς και 480-600 € στο Eagle's Palace. Τη βραδιά παρακαλώ για απλό δωμάτιο, όχι σουϊτα.

Αναρωτιέμαι, από που τόσο χρήμα. Για να το ζητάνε, μάλλον θα το εισπράττουν κιόλας. Και η Χαλκιδική δεν είναι Μύκονος. Ο κόσμος που πάει εκεί όσο οικονομικά κι αν στέκεται δεν είναι του οικονομικού επιπέδου της Μυκόνου.

Δεν ξέρω, αν όλο αυτό είναι μαύρο χρήμα. Δεν μπορώ να το καταλάβω. Να κλείνεις την επιχείρηση σου και μετά να κάνεις luxurious διακοπές.

Και οι μισθοί χαηλώνουν, η ανεργία αυξάνει, οι έμποροι διαμαρτύρονται και το χρήμα κυκλοφορεί.

ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΑ

Γνωστό  το θέμα, αλλά ας το ξαναδούμε.

Βολτάροντας κανείς κυρίως στις παραλίες αλλά και σε άλλα δημόσια μέρη, βλέπει πόσο απίστευτα βάναυση και κακοποιός είναι η επίδειξη του ανθρώπινου σώματος και ιδιαίτερα του γυναικείου. Οι γυναίκες ειδικά δεν αντιλαμβάνονται το τι πρέπει να δείχνουν, πότε να το δείχνουν και πως να το δείχνουν.  Θα πεις είναι ρατσιστικό να εμφανίζονται μόνο οι ωραίοι και οι ωραίες στις παραλίες. Ναι, αλλά είναι και φασιστικό να σου επιβάλουν να βλέπεις πράγματα που δεν βλέπονται ή δεν θα έπρεπε να βλέπονται.

Για όλα υπάρχουν λύσεις. Δεν χρειάζεται να κυκλοφορείς όλη μέρα με το μπικίνι. Να κάθεσαι σε κάποια απόσταση από τη θάλασσα και να πηγαίνεις εκεί χωρίς ένα απλό κάλυμμα. Το ίδιο και να πηγαίνεις για φαγητό ημίγυμνη. Υπάρχουν ωραιότατα καλύμματα στην αγορά που και θα ομορφαίνουν αυτή που τα φοράει, και θα κρύβουν ότι ελλειμματικό, ενώ σε πιο καλοσχηματισμένες καταστάσεις θα αφήνουν  τη φαντασία να πλανάται ελεύθερα.

Οι γυναίκες δεν καταλαβαίνουν ότι όσο πιο λίγα  δείχνουν τόσο πιο προκλητικές γίνονται. Και ειδικά τώρα το καλοκαίρι, πιστεύουν όλες ότι έχουν το σώμα της Αφροδίτης.

Να σημειώσω ότι δεν μιλώ από ηθικοπλαστικής πλευράς αλλά από αισθητικής και μόνον. Κανένα σώμα δεν είναι τέλειο, ανδρικό ή γυναικείο. Ίσως βέβαια εκεί κρύβεται και η μεγαλύτερη χάρη. Αλλά η έκθεση ενός γυμνού σώματος (και στην παραλία είναι σχεδόν γυμνό) δημιουργεί κάποια συναισθήματα. Μην ξεχνάμε ότι ακόμη και σε ερωτικές σχέσεις πολλές γυναίκες επιθυμούν σβηστά φώτα. Ακριβώς για να μην φαίνονται οι ατέλειες που πιστεύουν ότι έχουν. Τώρα πως στην παραλία εκθέτουν αυτές τις ατέλειες άνευ φόβου και πάθους, αυτό δεν το καταλαβαίνω.

Και για να επανέλθω στην ερωτική σχέση (και να κλείσω), πρέπει να είναι και οι δυο αφόρητα και απελπιστικά ερωτευμένοι ώστε να ελευθερωθούν από το άγος του γυμνού σώματος και να χαρούν σε όλο το μεγαλείο τον έρωτα τους. Διότι είναι μεγαλείο να λατρεύεις την κάθε ρυτίδα, την όποια  κοιλίτσα, την κάποια φαλάκρα, την τυχόν κυτταρίτιδα κλπ κλπ.

ΣΚΗΝΕΣ...

Το συγκρότημα μεγάλο με  άπλετους χώρους, κήπους, γυμναστήρια, αίθουσες, πισίνες (παρόλο που είναι ΠΑΝΩ στη θάλασσα). Τα γνωστά 5στερα θερινά συγκροτήματα, που για όποιον έχει ταξιδέψει ανά τον πλανήτη αντιλαμβάνεται άμεσα ότι τα αστέρια παρ’ ημίν λίγη σχέση έχουν με την ορατή πραγματικότητα. Τέλος πάντων, αυτά έχουμε.
Ο κόσμος, μιας κάποιας (ικανής) οικονομικής επιφάνειας. Από τα 10 αυτοκίνητα, τα 7 αλλοδαπών, ανατολικών κατ’ αποκλειστικότητα κρατών. Πολυτελέστατα παρακαλώ. Το ίδιο και τα λίγα ελληνικά.
Στο πρωϊνό: Το ζεύγος αξιοπρεπώς ενδεδυμένο, η κυρία μάλιστα υπέρ το δέον. Αφού ξεχείλισε τα πιάτα, άρχισε να φτιάχνει σάντουιτς, φουσκωμένα κι αυτά. Στη συνέχεια από τη μεγάλη γυναικεία τσάντα (ξέρετε αυτές τις τεράστιες) βγάζει ένα ρολό αλουμινόχαρτο, τυλίγει ένα ένα τα σάντουιτς, μετά βγάζει ένα πακέτο μικρές πλαστικές σακουλιτσες, βάζει μέσα τα σάντουιτς και τα εξαφανίζει στην τεράστια τσάντα που έμοιαζε σαν έγκυος πλέον. Παιδιά δεν φαινόταν να υπάρχουν.
Παρακάτω ένας κύριος παίρνει μερικά αχλάδια και με τρόπο τα βάζει στην τσέπη του.
Αυτά σε ξενοδοχεία όπου εκ προοιμίου μπορείς να φας τα πάντα αλλά εντός του χώρου, όχι να τα βγάλεις από τον χώρο.
Και αυτά από ανθρώπους με εμφανή οικονομική επάρκεια.
Μικρό το κακό θα πεις.
Το χειρότερο; Η μαζική, έντονη και μανιώδης χρήση του διαδικτύου. Παντού. Στους κοινόχρηστους χώρους, στην παραλία, όλοι με τα tablet, στο φαγητό. Και το ακόμη πιο χειρότερο: ο εθισμός των παιδιών σ’ αυτό. Όλη η πιτσιρικαρία, αντί να παίζει, να έχει το κινητό στο χέρι. Ακόμη και στην αμμουδιά. Και ο γονιός να ταϊζει το 1 ½ χρ. παιδί έχοντας μπροστά του το tablet με το παιδικό παιχνίδι!!!
Αντί να ωθήσουν τα παιδιά στο διάβασμα τους δίνουν μια οθόνη και απαλλάσσονται από αυτά. Δεν ξέρουν ότι από το άψυχο χαρτί αντλείς κάτι το ζωντανό, ενώ από την κινούμενη οθόνη το μόνο που κάνεις είναι να νεκρώνεις τα εγκεφαλικά σου κύτταρα.

ΚΥΠΡΟΣ

42 ΧΡΟΝΙΑ 

ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ

ΠΕΡΙ ΩΩΝ

Με αφορμή ένα συμβάν στην πόλη, ας ξεφύγουμε από τη συνήθη θεματολογία και ας πούμε κάτι διαφορετικό και συγχρόνως πρακτικό.

• Τα αυγά είναι η τέλεια θεραπεία για το hangover. Η υψηλή περιεκτικότητα σε κυστείνη, ένα αμινοξύ που περιέχουν τα αυγά, διασπά την ακεταλδεΰδη που προκαλεί τη δυσάρεστη αίσθηση μετά από υπερβολική κατανάλωση ποτού. Τα αυγά επίσης βοηθούν το σώμα να αποβάλει τις τοξίνες που σωρεύονται από το αλκοόλ
• Μπορείτε να υπολογίσετε το πόσο παλιό είναι ένα αυγό από το ασπράδι του. Το φρέσκο αυγό έχει ένα διαφανές ασπράδι ενώ στα πιο μπαγιάτικα αυγά το ασπράδι είναι έντονα λευκό.
•  Ένας άλλος τρόπος για να ελέγξετε αν το αυγό είναι φρέσκο είναι να το βάλετε μέσα σε ένα ποτήρι νερό. Το φρέσκο αυγό θα βουλιάξει. Το μπαγιάτικο αυγό, από την άλλη, θα επιπλεύσει.
•  Όσο πιο φρέσκο είναι ένα αυγό τόσο πιο δύσκολα καθαρίζεται γιατί το κέλυφος απομακρύνεται από το εσωτερικό του όσο περνά ο καιρός
• Τα αυγά εκτός από πρωτεΐνη περιέχουν και πολλά αντιοξειδωτικά, βιταμίνες Α, Β12, D, ριβοφλαβίνη, φυλλικό οξύ, φώσφορο και χολίνη
• Το χρώμα του κρόκου δεν αποτελεί ένδειξη της διατροφικής του αξίας. Το χρώμα του εξαρτάται από τις χρωστικές ουσίες που περιέχει η τροφή
• Το ασπράδι του αυγού περιέχει το 57% της συνολικής πρωτεΐνης του αυγού. Γι' αυτό το λόγο θα πρέπει να καταναλώνετε ολόκληρο το αυγό
• Τα λευκά αυγά έχουν την ίδια διατροφική αξία με τα καφέ. Το χρώμα του κέλυφους υποδεικνύει απλώς τη ράτσα της κότας και τίποτα παραπάνω
• Οι κρόκοι των αυγών περιέχουν ένα σύμπλεγμα της βιταμίνης Β που ονομάζεται χολίνη η οποία είναι απαραίτητη για τη διατήρηση των εγκεφαλικών κυττάρων και των νευροδιαβιβαστών
• Μην πετάτε τα αυγά μόλις περάσει η ημερομηνία λήξης τους. Σύμφωνα με την Αμερικανική Εταιρεία Τροφίμων και Φαρμάκων, τα αυγά μπορούν να καταναλωθούν μέχρι και τρεις έως πέντε εβδομάδες από την ημερομηνία παραγωγής τους

Και μερικές πρακτικές συμβουλές για τη διαχείριση των αυγών (ειδικά τώρα το καλοκαίρι):

• Τα αυγά είναι κύρια πηγή μετάδοσης της σαλμονέλλας (μικρόβιο που προκαλεί σοβαρές διάρροιες)
• Μην πλένετε τα αυγά (η σαλμονέλλα μπορεί να εισχωρήσει μέσα στο αυγό) 
• Βράζετε καλά τα αυγά πριν τη βρώση τους
• Μετά τη διαχείριση των αυγών, τα χέρια πρέπει να πλένονται καλά πριν ασχοληθούν με άλλα τρόφιμα
• Η σαλμονέλλα με τον βρασμό καταστρέφεται. Αν όμως έχει παραμείνει στα χέρια, τότε μπορεί από κει να μεταπηδήσει πχ στην ωμή σαλάτα που θα φτιάξετε χωρίς να πλύνετε τα χέρια, να πολλαπλασιασθεί και να προκαλέσει ό,τι προκαλεί.
• Υγιεινή λοιπόν των χεριών.

Από ιατρικές πηγές

ΠΟΥ ΒΑΔΙΖΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ;

Σε μια μέρα δυο τόσο σοβαρά γεγονότα (Γαλλία, Τουρκία), νομίζω είναι πάρα πολλά.
Τοπικοί πόλεμοι, οικονομική δυσπραγία, τρομοκρατία, τεράστια μετακίνηση πληθυσμών.
Δίπλα στην άκρατη χλιδή κείτεται η άκρατη φτώχεια.
Πράξεις απελπισίας παντού - για λίγο κρέας για τα παιδιά της έδωσε το δικό της κρέας στον ασυνείδητο έμπορο των Πατρών, έδωσε το κορμί της η μάνα (έτσι λένε οι ειδήσεις).
Άλλοι ψάχνουν για διακοπές κι άλλοι δεν έχουν νερό να πλυθούν.
Δεκάδες οι νεκροί κάθε μέρα σε κάθε γωνιά της γής.
Ο πλανήτης αποσταθεροποιείται αργά αλλά σταθερά.
Η γενικευμένη έκρηξη δεν θέλει πολλά για να συμβεί.
Ας ελπίσουμε να μην απασφαλίσουν όλοι οι μεγάλοι ηγέτες.
Ας ελπίσουμε να υπάρξουν σώφρονες που θα βάλουν κάποια τάξη.
Για να μην ξαναρχίσει η ζωή στον πλανήτη από το μηδέν.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟ ΕΤΕΡΟ ΦΥΛΟ

Θα μπορούσε ένας άνδρας να βγαίνει με μια ωραιότατη και χαριτωμένη κυρία και στην πραγματικότητα να πρόκειται για διαταραγμένη προσωπικότητα;

Επειδή πράγματι μπορεί να συμβεί, ιδού ποια χαρακτηριστικά διακρίνουν ένα τέτοιο άτομο σύμφωνα με την ψυχολόγο του Χάρβαρντ  Μάρθα Στουτ, η οποία έχει γράψει το βιβλίο «The Sociopath Next Door».

1.Έχουν τεράστιο «εγώ». Υποψήφιοι ψυχοπαθητικοί είναι αυτοί που έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους, την εμφάνιση και την προσωπικότητά τους αλλά φυσικά το κρύβουν μέχρι να έρθει η ώρα της… αποκάλυψης. Παρατηρείστε για σημάδια ναρκισσισμού.

2. Λένε ψέμματα και χειραγωγούν. Τα άτομα αυτά καθημερινά εξαπατούν και χειραγωγούν τους γύρω τους. Μπορεί να μην το κάνει σε σας γιατί προσέχει. Αλλά αν δείτε ότι το κάνει σε κάποιες φίλες της, ή στην οικογένειά της τότε μην το εκλάβετε ως εξυπνάδα: απλώς θα έρθει και η σειρά σας. 

3.Δεν συμπάσχουν. Επειδή αυτές οι γυναίκες δεν έχουν αναπτυγμένο δικό τους συναισθηματικό κόσμο, δεν μπορούν να κατανοήσουν ή να νιώσουν τα συναισθήματα των άλλων. Είναι πολύ εύκολο να το παρατηρήσετε αυτό γιατί δεν κρύβεται.

4. Δεν μετανιώνουν και δεν ντρέπονται. Είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά τους. Δεν μετανιώνουν, δεν νιώθουν ενοχές ή ντροπή.

5. Εκδηλώνουν ηρεμία σε ταραχώδεις καταστάσεις. Σύμφωνα με πειράματα που έχουν γίνει, αν και οι άνθρωποι φοβούνται όταν τους δείχνουν τρομακτικές εικόνες, όπως είναι φυσιολογικό, οι ψυχοπαθείς δεν κάνουν το ίδιο.

6. Συμπεριφέρονται ανεύθυνα ή χωρίς να σκεφτούν. Μεταπηδούν από στόχο σε στόχο και είναι άνθρωποι της στιγμής. Τα ψυχοπαθή άτομα είναι ανεύθυνα με τα οικονομικά τους και με τις υποχρεώσεις τους απέναντι στους άλλους.

7. Είναι χαριτωμένες και ευχάριστες αλλά μόνο επιφανειακά. Πρόκειται για γυναίκες που είναι ειδικές στην εξαπάτηση μέσω μιας υποτιθέμενης αυθόρμητης συμπεριφοράς και πάντα αποσκοπούν κάπου, αλλά αυτό συνήθως δεν το αντιλαμβάνεται κανένας.

Φυσικά όλα τα παραπάνω ισχύουν και αντιστρόφως. Δηλ. να αφορούν άντρες. 

 © Sofokleousin.gr

F

ΑΝΑΚΑΛΩΝΤΑΣ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Tα 50 χρόνια πέρασαν. Η βάση θα είχε ήδη επιστρέψει. Τι ισχύει όμως σήμερα; Η μισή Κύπρος είναι υπό κατοχή. Έγιναν πραξικοπήματα, πόλεμοι, ανατροπές. Η ιστορία θα ήταν αλλοιώς αν την ευκαιρία άρπαζαν οι δυο τότε ηγέτες Ελλάδος και Κύπρου.

Μιλώ για το 1964 όταν οι αμερικανοί πρόσφεραν την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, ζητώντας απλά μια βάση για την Τουρκία με ενοίκιο 50 ετών. Στη συνέχεια θα επιστρεφόταν η βάση στην Ελλάδα.

Το αρνήθηκαν και ο τότε Έλληνας πρωθυπουργός και ο Κύπριος ηγέτης. Ήθελαν όλη την Κύπρο. Ο Κύπριος όμως είχε ήδη δώσει βάσεις στην Αγγλία, είχε δώσει διευκολύνσεις και είχε δεχτεί Τούρκο αντιπρόεδρο (συμφωνίες Ζυρίχης). Γιατί αρνήθηκε τώρα; Μάλλον δεν θα λυθεί ποτέ η απορία.

Το αποτέλεσμα της άρνησης; Σε ένα χρόνο (αν θυμάμαι καλά) ανατράπηκε η ελληνική κυβέρνηση. Ακολούθησαν ταραχές με κατάληξη την επιβολή δικτατορίας. Σε 10 χρόνια από το 1964, έγινε η εισβολή στην Κύπρο - υπό κατοχή πλέον το μισό νησί. Στην Ελλάδα ταραχές, ανατροπές, επάνοδος της δημοκρατίας. Σταδιακή εκφύλιση του ελληνικού λαού σε δανεική ευμάρεια και πλασματική καλοπέραση και δημοκρατία. Σημερινή κατάληξη με άγρια χρεοκοπία, καταστροφή μιας ή δυο γενιών και λιτότητα/φτωχοποίηση για τις επόμενες γενιές. Ας μη γελιόμαστε. Ανάπτυξη θα αργήσει πολύ νάρθει στη χώρα μας.

Πόσο διαφορετικά θα ήσαν όλα, αν είχε γίνει δεκτή η τότε πρόταση. Πριν  50 χρόνια! Θα πεί κανείς, εκείνο φταίει για όλα; Όχι. Για τα πλείστα όμως ναι.

ΟΙ "ΑΓΟΡΕΣ"

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του γνωστού καθηγητή Χρ. Γιανναρά από τη χθεσινή "Καθημερινή". 

------------------------------------------------------------------------------------------------

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ / ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ / 03-07-2016

Tσώρτσιλ, Kάμερον και ο Aδόλφος

Η ιστορία του Brexit, ανεξάρτητα από την κατάληξη που είχε, ήταν αποκαλυπτική καθεαυτήν.

Oι πολίτες της Eυρώπης διασώζουν, κατά τεκμήριο, τους υψηλότερους δείχτες δημοκρατικής ευαισθησίας και συνείδησης. Kαι οι Aγγλοι, γεννήτορες της «Mεγάλης Xάρτας» (Magna Carta), καυχώνται ότι η δημοκρατία ρέει στο αίμα τους επί τόσες γενιές, ώστε δεν έχουν ανάγκη να την καταγράψουν σε «Σύνταγμα». Eυρωπαίοι και Aγγλοι λοιπόν παρακολουθούσαν, για μακρό χρονικό διάστημα, τον Bρετανό πρωθυπουργό Kάμερον να κόπτεται, σε κατάσταση ολικής απώλειας του βρετανικού φλέγματος, επισείοντας σαν καταστροφική απειλή την προειδοποίηση των «Aγορών»: «Tο Brexit θα είναι συμφορά και όλεθρος τόσο για την Aγγλία όσο και για ολόκληρη την Eυρώπη».

Aκόμα και όταν τα γερμανικά βομβαρδιστικά ισοπέδωναν το Λονδίνο, ο Tσώρτσιλ, πρωθυπουργός τότε και αυτός, δεν επέσειε στους Bρετανούς κίνδυνο καταστροφής, συμφοράς, ολέθρου – αντίθετα, με δεδομένο τον εφιάλτη, βεβαίωνε νίκη. Γι’ αυτό και γεννιέται αδυσώπητη η απορία σήμερα: Oι Bρετανοί δεν φοβήθηκαν τον Xίτλερ, και τρέμει τώρα ο πρωθυπουργός τους τις «Aγορές»; Ποιες δυνάμεις είναι αυτές, απρόσωπα εκφερόμενες ως «Aγορές», που μπορούν να τρομοκρατούν και να πανικοβάλλουν τον Bρετανό πρωθυπουργό, προκειμένου να επιβληθεί το δικό τους θέλημα; Yπάρχει άραγε σήμερα κάποιος καινούργιος παρανοϊκός Aδόλφος που κρύβεται πίσω από το άκακο όνομα «Aγορές» και ελέγχει ολοκληρωτικά εθνικές κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμούς, εθνικές και διεθνείς τράπεζες; Mήπως αυτός εξουσιάζει το χρηματοπιστωτικό σύστημα σε ολόκληρο τον πλανήτη, κανοναρχεί τον τζόγο στα Xρηματιστήρια, στήνει πολέμους φρίκης για να εξυπηρετήσει την παραγωγή και εμπορία όπλων ή το παιχνίδι με τις τιμές του πετρελαίου; Yπάρχει Aδόλφος σήμερα;

Tο σημαντικότερο για τον ευρωπαίο πολίτη δεν είναι να «αποκαλυφθούν» ονόματα προσώπων, οργανισμών, μηχανισμών, «παραγόντων» που καλύπτονται με την επωνυμία «Aγορές» και δίνουν τροφή στην ευφάνταστη συνωμοσιολογία. H συγκεκριμενοποίηση δεν αρκεί για να αναχαιτίσει τον φόβο που γεννιέται (φυσιολογικότατα), όταν εκλεγμένοι ηγέτες λαών επικαλούνται τις «Aγορές» ως απειλή που οι ίδιοι δεν έχουν τη δύναμη να ελέγχουν. Φράσεις του τύπου: «δεν μπορούμε να πάρουμε αυτό το μέτρο ή αυτή την απόφαση, γιατί θα αντιδράσουν οι Aγορές» ή «πρέπει να διερευνήσουμε τις προθέσεις των Aγορών» κ.ά.α. φανερώνουν τους περιορισμούς που μπορούν να επιβάλλουν στην κάθε νόμιμη εξουσία (δηλαδή στη λαϊκή βούληση) οι «Aγορές», σε συνθήκες υποτίθεται δημοκρατίας.

Oμως και τρόπος να αντιδράσουν δυναμικά οι κοινωνίες στην παντοδυναμία και ολοκληρωτική νοο-τροπία των «Aγορών» δεν υπάρχει, τουλάχιστον όσο η οικονομική προτεραιότητα είναι αυτονόητα απόλυτη στον σύγχρονο βίο. Για να πάρει προτεραιότητα η πολιτική (δημοκρατία) έναντι της οικονομίας («Aγορές»), πρέπει να συμβεί κοσμογονία: να καταρρεύσει το σημερινό πολιτισμικό «παράδειγμα» (ο παγκοσμιοποιημένος καταναλωτικός «τρόπος» του βίου) και να γεννηθεί καινούργιο – κάτι που κανείς δεν μπορεί να το εκβιάσει, να το προγραμματίσει ή και να το προβλέψει.

Pεαλιστική ελπίδα συνιστά μόνο ο τρόπος και η ταχύτητα με την οποία κατέρρευσε το ένα σκέλος του «παραδείγματος» της Nεωτερικότητας (ή Διαφωτισμού ή Iστορικού Yλισμού): το σκέλος του μαρξιστικού οικοδομήματος, ο θηριώδης πάνοπλος γίγας της Σοβιετίας. Kατέρρευσε «ένδοθεν», από εσωτερικές αντιφάσεις και αδυναμία ανταπόκρισης σε θεμελιώδεις, παντοδύναμες ανθρώπινες ανάγκες. Kατέρρευσε ταχύτατα, μέσα σε ένα χρόνο, καταπλήσσοντας τη διεθνή κοινότητα. Aπέδειξε ότι κανένας μηχανισμός, σύστημα, ολοκληρωτική αστυνόμευση, πυρηνικών όπλων υπεροπλία, μονόδρομη επί δεκαετίες προπαγάνδα και μεθοδικότατη πλύση εγκεφάλου των μαζών, δεν κατορθώνει τελικά να πνίξει την ανθρώπινη ανάγκη για ελεύθερη πληροφόρηση, έκφραση, δημιουργία, επιχειρηματικότητα, κοινωνία σχέσεων, πρόσβαση στη γνώση και στην έρευνα.

Δυστυχώς, το δεύτερο, μαζί με τον Mαρξισμό, αντιστύλι του νεωτερικού «παραδείγματος», το λεγόμενο «φιλελεύθερο» ή υπέρμαχο των «ατομικών δικαιωμάτων», δεν διδάχτηκε τίποτα από την αυτοκατάρρευση της Σοβιετίας, μόνο παραδόθηκε σε ψευδαισθήσεις θριάμβου. Γι’ αυτό και διέρρηξε κάθε χαλινό: Ποτέ άλλοτε ιδιωτικοί οίκοι (συμφερόντων κερδοσκοπίας) δεν είχαν κατασταθεί, με διεθνή παραδοχή, αξιολογητές της οικονομίας κρατών – να αποφασίζουν ποια κοινωνία είναι αξιόπιστη για δανειοληψία και ποια όχι, ποια θα ζήσει και ποια θα λιμοκτονεί. Ποτέ άλλοτε, μετά το κολληγικό σύστημα (δουλοπαροικίας), δεν είχε συμβεί οι άνθρωποι να δουλεύουν μόνο για να πληρώνουν ισοβίως οφειλές σε τράπεζες, να έχουν εμπιστευθεί την αποταμίευση του μόχθου τους στις τράπεζες και οι τράπεζες να νέμονται την αποταμίευση του πολίτη αντιπαρέχοντάς του βδομαδιάτικο εξευτελιστικό χαρτζιλίκι!

Kυρίως: ποτέ άλλοτε οργανωμένες κοινωνίες δεν είχαν παραδώσει ολοκληρωτικά την πληροφόρηση (και καλλιέργεια) του πολίτη σε «μέσα ενημέρωσης» τέτοιας προκλητικής αγλωσσίας, αμάθειας, διαστροφικής ψευδολογίας, κρετινικής χυδαιότητας, πρωτόγονου αμοραλισμού. Oι πολίτες συνδέουν (λογικά) αυτή την περιφρονητική της κοινωνίας αθλιότητα των MME με τη χρηματοπιστωτική εξάρτησή τους από το καθεστώς απολυταρχίας των «Aγορών» και τον ευτελή λιβανωτό που τα «μέσα» αποτίουν στους απολυτάρχες. Kαι προεκτείνουν (λογικά) οι πολίτες τη διασύνδεση των «Aγορών» με όλους όσους συναινούν ή απλώς ανέχονται το καθεστώς «προτεκτοράτου» (παντοδαπής επιτροπείας) που βιώνει, επτά χρόνια τώρα, η Eλλάδα: Mε το πολιτικό σύστημα, σε όλη την κλίμακα των ιδεολογικών του διαφοροποιήσεων – όπως και με κάθε θεσμό ή λειτούργημα κοινωνικής αναγκαιότητας και προσφοράς: δικαιοσύνη, «διανόηση», συνδικαλισμό, επιμελητήρια, κλήρο.

Tο Brexit είναι μια ρεαλιστική ελπίδα, δίκοπη όπως κάθε γόνιμη πρόκληση. H γερμανική, τουλάχιστον, ολοκληρωτική ηγεμονία των «Aγορών» στην Eυρώπη ράγισε, καινούργιος Aδόλφος δεν μπορεί πια να είναι ο Σόιμπλε. O «ευρωσκεπτικισμός» είναι η πολιτισμική αντίσταση των Eυρωπαίων στην απειλή της «ευρωμαρμελάδας», χρέος ανθρωπιστικό, διάσωση της αξιοπρέπειας (–οπωσδήποτε όχι «ακροδεξιά» και «εθνικιστική» επιλογή). Eίναι η αντίσταση στην απανθρωπία των «Aγορών», στα Διευθυντήρια των Bρυξελλών.

Συγκυρία επικίνδυνη για την Eλλάδα. Tο πολιτικό σύστημα έχει, εφτά χρόνια τώρα, καταρρεύσει, μοναδική πια δυνατότητα ιστορικής επιβίωσης το «κρυφό σχολειό»: η προσωπική ευθύνη και πάλη για «κατά κεφαλήν καλλιέργεια». Mόνος ο καθένας, για την αξιοπρέπειά του και για τα παιδιά του. Γλώσσα, μαθηματικά, Iστορία, όπως άλλοτε στον νάρθηκα της εκκλησιάς. Σήμερα και με λίγο βρετανικό φλέγμα – κοσμοπολίτες πάντα οι Έλληνες.

Έντυπη