ΝΑΟΥΣΑ

 

Σαν σήμερα πριν 196 χρόνια

ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ, ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Μερικές φορές είναι κάτι περίεργο. Γνωρίζεις ένα άνθρωπο και από την πρώτη κιόλας στιγμή νοιώθεις ότι τον ήξερες χρόνια. Νοιώθεις ότι είστε ήδη φίλοι. Χωρίς να είναι πολύ συχνό αυτό, δεν είναι και σπάνιο. Είναι η χημεία που παρεμβάλλεται μεταξύ δύο ανθρώπων και τους κάνει να ¨κολλάνε¨ σχεδόν αυτόματα. Τι γίνεται όμως όταν τα δύο άτομα είναι απολύτως ετερόκλητα; Μπορεί να καταλήξει η γνωριμία σε δράμα; 

Θα πω μια ιστορία, αληθινή και πρόσφατη. Πιο πολύ για παραδειγματισμό και αποφυγή.

Ο κύριος αξιοπρεπής, οικογενειάρχης με μεγάλη οικονομική επιφάνεια, σοβαρός και πολύ γνωστός στην πόλη. Είχε ένα μικρό κουσούρι: αδυναμία στο γυναικείο φύλο. Και επειδή δεν ήθελε να εκτεθεί και επειδή είχε πολλά λεφτά, καλούσε από πρακτορεία συνοδούς πολυτελείας και βρισκόντουσαν σε ένα από τα σπίτια του. Πλήρωνε αδρά. Κάποια φορά εμφανίστηκε μια κοπέλα, που μόλις την είδε κεραυνοβολήθηκε. Έκτοτε άρχισε να καλεί μόνον αυτή, άρχισε να της ζητά εξόδους και μακρύτερες συνοδείες, άρχισε να της ζητά ταξίδια. Η κοπέλα ανταποκρίθηκε - δουλειά της ήταν εξάλλου - διότι ένοιωσε κι αυτή κάποια συμπάθεια ας πούμε για τον σοβαρό κύριο. Μόνο που τα πράγματα εξελισσόντουσαν επικίνδυνα. Ο κύριος την είχε ερωτευθεί σφόδρα και απειλούσε να τινάξει τα πάντα στον αέρα για χάρη της. Η μικρή, πιο σοβαρή ως φαίνεται από αυτόν, κάποια στιγμή αντέδρασε. Η διαφορά ηλικίας ήταν περίπου 30 χρόνια. Του εξήγησε ότι αυτή ήταν μια πόρνη πολυτελείας, ότι πήγαινε και με άλλους επί χρήμασι, ότι δεν σκόπευε προς το παρόν να αφήσει τη δουλειά της και ότι δεν μπορούσε να υπάρξει δυνατότητα σχέσης, είτε εφήμερης είτε μόνιμης, μεταξύ τους. Βέβαια ο κύριος τα γνώριζε όλα αυτά, αλλά πως να τα παραδεχθεί. Πίεζε, απειλούσε, υποσχόταν. Ώσπου μια μέρα η κοπέλα αφού του μίλησε άσχημα, εξαφανίστηκε.

Θα μου πείτε, γνωστές αυτές οι ιστορίες. Ναι αλλά εδώ υπήρξε και εξέλιξη. Ο κύριος ουσιαστικά παραμέλησε την προσοδοφόρο εργασία του, έπεσε σε κατάθλιψη, ανέπτυξε εντός ολίγου μια σοβαρότατη νόσο που αποδόθηκε εν μέρει και στην όλη ψυχολογία του, χρειάστηκε ιατρική φροντίδα, νοσηλεία στην αλλοδαπή και για όλα αυτά ξόδεψε έναν σκασμό λεφτά. Και φυσικά του στοίχισε και τα υπολείμματα της νόσου που παρέμειναν.  Και όλα αυτά για μια επαγγελματία συνοδό, και δη πολύ μικρότερη του. Που οδηγείται καμιά φορά ο άνθρωπος από τέτοιες καταστάσεις. Ο λογικός ώριμος άνθρωπος.  Που μάλιστα εξ αρχής γνωρίζει ότι βγαίνει με μια κοπέλα όχι γιατί τον συμπάθησε και βγήκε μαζί του αλλά γιατί πληρώθηκε για να βγεί. Τόσο ψυχρά και κυνικά. 

Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου γενικώς. Και είναι τόσο γνωστό ότι σε συναισθηματικές καταστάσεις δεν έχουν καμιά σημασία η ωριμότητα σκέψης, η μόρφωση, η ευφυία, η κοινωνική θέση, τα πτυχία. Τίποτε.

Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.  

ΑΝΑΤΟΛΗ

Και τώρα που οι ελληνοτουρκικές υποθέσεις ζέουν, απολαύστε μια χανούμισσα από την Πόλη. Απλά για να δείτε τι μας περιμένει αν μπουκάρουν οι Τούρκοι κι εμείς τους κοιτάμε χωρίς να αντισταθούμε.

ΤΙ ΛΑΘΟΣ;

Πόσο δύσκολη νύχτα. Ο ύπνος δεν ήρθε τελικά. Τα μάτια ορθάνοιχτα. Τα αυτιά βουίζαν ανελέητα. Χιλιάδες ήχοι, κραυγές που συντρίβανε. Το κορμί πονούσε. Ένοιωθε να τον ξεσκίζουν συστηματικά, αργά μα σταθερά, μαχαιριές. Πολλές μαχαιριές.  Άπονα. Άκαρδα.  Κι αυτός να προσπαθεί να σβήσει τα λόγια που ερχόταν στο νου. Λόγια μεγάλα, κενά, κούφια.

Τι λάθος να στηρίζεσαι σε τέτοια λόγια.  

Τι λάθος να πιστεύεις ότι μπορείς να αλλάξεις έναν άνθρωπο. 

Τι λάθος να αποθέτεις την ψυχή σου την ίδια σε ανθρώπους.

Τι λάθος να μην κρατάς ένα μικρό απόθεμα για σένα.

Η μέρα ξημέρωσε λαμπρή. Μα αυτός σερνόταν. Θα μπορούσε άραγε να σηκωθεί ξανά;

ΣΧΕΣΕΙΣ

Μερικοί επαϊοντες λένε ότι όταν κάποιος παραμένει μέσα σου δεν φεύγει από σένα και η αγάπη θα υπάρχει εσαεί. Δεν ξέρω πόσο αλήθεια μπορεί να είναι αυτό. Αν ισχύει, τότε θα ισχύει για άνδρες. Οι γυναίκες δεν έχουν μπέσα. Μια γυναίκα ποτέ δεν μπορεί να δοθεί απόλυτα και μόνιμα σε έναν άνδρα. Οι γυναίκες έχουν μέσα τους την εναλλαγή, την περιπέτεια, την πονηριά, την απιστία. Είναι όλα έννοιες συνυφασμένες με το γυναικείο φύλο. Ο άνδρας μπορεί να γυρίζει με διάφορες αλλά αυτά είναι περιστασιακά. Πάντα επιστρέφει στη βάση του. Η γυναίκα απιστεί και ξεφεύγει συνειδητά και δεν επιστρέφει ποτέ. Αλλοίμονο στον άνδρα που τα δίνει όλα σε μια γυναίκα. Έχει υπογράψει με μαθηματική ακρίβεια το τέλος της σχέσης του.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Πάσχα ελληνικό, με καιρό καλό, με λίγη παροδική συννεφιά, με ήλιο λαμπρό.

Ας έχουν ήλιο όλες οι καρδιές, να χαίρονται το ελληνικό φως.

Ας χαιρόμαστε τα ήθη και τα έθιμα του τόπου 

και ας μην τα παραδίδουμε βορά σε πρόσκαιρες πολιτικές και βάρβαρες δυνάμεις.

ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ

Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασι την γην κρεμάσας…

Μ. Πέμπτη. Οι εκκλησιές γεμάτες. Που να βρει στασίδι; Που να βρει ένα ήσυχο μέρος να προσευχηθεί;

Πήγε νωρίς στο ναό. Βρήκε μια γωνίτσα στο τέλος του τοίχου, έκλεισε τα μάτια, προσπάθησε να ηρεμήσει και άφησε τον νου ελεύθερο. Να σκεφτεί. Να προσευχηθεί. Να ζητήσει συγγνώμη.

 

Τι είχε κάνει; Παρανομία; Μα είναι παρανομία να αγαπήσει κανείς βαθιά, αληθινά;  Άκαιρα βέβαια, αλλά τόσο έντονα, τόσο πραγματικά, τόσο απόλυτα. Είναι το αληθινό παρανομία;

Ο νους ταρακουνιόταν. Άρχισε να σιγοψέλνει. Μήπως και ξεχάσει τα σκεπτούμενα. Ήθελε ένα μέρος ήσυχο. Που να το βρει όμως; Ίσως αν ήταν στη Madonna del Carmine. Ναι, ίσως εκεί θα είχε περισσότερη ησυχία. Οι καθολικοί πάντα έχουν πιο ησυχία κατά τη λειτουργία. Τώρα όμως ήταν εδώ. Και μάλιστα στην εκκλησία όπου εκείνη παντρεύτηκε.

Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασι την γην κρεμάσας...

Τι λόγια ύψιστα. Τι έμπνευση μέγιστη. Προσευχήθηκε έντονα. Μια μικρή συγχώρεση ζητούσε. Από τον Κύριο που θυσιάστηκε για όλους. Συγχώρεση για το κακό που έκανε, σε όποιον το έκανε, αν το έκανε. Στις οικογένειες, σε εκείνη, στον εαυτό του;

Όμως πόσο κακό εμπεριέχει ή προκαλεί η αλήθεια; Κι αυτός αγάπησε αληθινά. Αμετάκλητα. Φταίει άραγε ο ίδιος μόνο;

Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασι την γην κρεμάσας…

Εβδομάδα των Παθών – για όλους.