ΠΕΡΙ ΘΡΑΚΗΣ

Ας το θυμούνται οι πολιτικοί.

Η Θράκη είναι και αυτή Ελληνική.

ΠΕΡΙ ΚΟΚΑΣ

Έπιασαν το μοντέλο. Με κοκαϊνη. Μεγάλη ποσότητα και αξία. 

Όλοι τώρα φωνάζουν, ζητούν βοήθεια και μιλούν για εξαπάτηση και άγνοια.

Μπορεί να είναι έτσι. Για σκεφτείτε τον πανικό ενός κοριτσιού μόλις 19 χρόνων, μόνη σε μια μακρινή και σκληρή χώρα.

Μερικές απορίες όμως: 

-Το κορίτσι στις φωτό μόνο 19 χρ,. δεν μοιάζει - εκτός αν το κατέβαλε ο τρόπος ζωής

-Ένα κοριτσάκι 19 χρ. φεύγει από στο σπίτι και πάει να σπουδάσει μακριά στη Ν. Ελλάδα - δεν μιλάει όμως με το σπίτι της για μήνες. 

-Οι γονείς δεν ανησυχούσαν τότε;

-Πως ένα τόσο μικρό κορίτσι αποφασίζει ένα τόσο μεγάλο ταξίδι μόνο του και δη μέσω άλλης περίεργης χώρας; 

-Που βρήκε τόσα λεφτά; 

-Κάτι ή κάποιος δεν πρέπει να υπάρχει πίσω από αυτά;

-Οι γονείς ήξεραν για το ταξίδι ή όχι;

-Γιατί τώρα κινητοποιήθηκαν όλοι και όχι πιο νωρίς;

-Κάτι δεν ταιριάζει σε όλα αυτά

-Δεν φαίνονται και τόσο αθώες οι καταστάσεις

Νομίζω ότι βασικό σφάλμα έχουμε εμείς οι γονείς, όταν απομακρυνόμαστε από τα παιδιά, όταν δεν τα επιτηρούμε (διακριτικά βέβαια), όταν δεν καλύπτουμε τα αναγκαία που πρέπει να έχει ένας γονιός. 

Εύχομαι να υπάρξει αίσιο τέλος για όλους, εκτός κι αν η μεταφορά ήταν εν γνώσει της "μικράς" οπότε αλλάζει πλήρως το κάδρο. 

ΕΧΘΕΣ

Τι ωραία μέρα εχθές. Πλημμύρες, νεκροί. Μνήμες πολυτεχνείου, νεκροί. Υπουργείο Άμυνας, εισβολή. Είμαστε μια χαρούμενη και ευτυχισμένη χώρα.

Θυμούνται όλοι τους νεκρούς του Πολυτεχνείου.

Τους χθεσινούς 16 νεκρούς θα τους θυμάται κανείς (επίσημος)  σε λίγο; Τους χιλιάδες αυτοκτονήσαντες στην εποχή της κρίσης θα τους θυμάται κανείς; Αυτούς που κάηκαν τους θυμάται κανείς; Τις κοπέλλες που βιάστηκαν και δολοφονήθηκαν θα τις θυμάται κανένας υπουργός;

Μια πολύ λογική σκέψη: την κατάντια της χώρας μας τη δημιούργησε η χούντα; Το φτωχό μου μυαλό θυμάται ότι όλα αυτά έγιναν με δημοκρατικές κυβερνήσεις και η χώρα μας έφτασε εδώ που έφτασε με εκλεγμένες από το λαό κυβερνήσεις.

Τι ευτυχία να ψηφίζεις συνειδητά την καταστροφή σου! 

ΤΡΑΓΩΔΙΑ

Μόνο σιωπή και προσευχή για την τραγωδία που έπληξε τη χώρα.
Μια απλή καταιγίδα - όσο σφοδρή κι αν ήταν.
Το 2017.
Ένα κράτος πνιγμένο επί δεκαετίες στα σκάνδαλα, στις παρανομίες, στις μίζες.
Να μην μπορεί να προστατεύσει τους πολίτες.
Το μόνο που γνωρίζει αυτό το κράτος είναι οι φόροι.
Φόροι, Φόροι, Φόροι...

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΑ

Το βρήκα στο δίκτυο. Καλό.

Τι άλλο θα δούμε από την "πρώτη φορά αριστερά";

ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ

ΚΑΤΑΛΟΝΙΑ

Στην πανέμορφη Βαρκελώνη γίνονται ανεπίτρεπτα πράγματα. Και από τις δυο πλευρές. Αν αρχίσει να ξηλώνεται το πουλόβερ τότε θα χαθεί το παν.

Βέβαια ίσως να θέλει μια χώρα να εξέλθει του κατασκευάσματος που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό μπορεί να γίνει συντεταγμένα και νόμιμα. Αυτό όμως είναι άλλο και διαφορετικό είναι η αποσχιστική κίνηση μια επαρχίας μιας χώρας. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό για όλες τις χώρες. Αλλαγή δομών, αλλαγή συνόρων, αναταραχή σε όλη την ήπειρο.

Μεταφέρετε νοερά το κίνημα αυτό στα καθ΄ημάς. Σκεφτείτε να κινηθεί η Θράκη. Σκεφτείτε τους "αυτονομιστές" της Κρήτης, σκεφτείτε ότι θα ακολουθήσουν οι "μακεδόνες", οι σκοπιανοί και οι αλβανοί. Σκεφτείτε τι θα γίνει.

Η Ευρώπη αρχίζει και νοιώθει την ανάσα των άκρων, ανεξαρτήτως χρώματος. 

ΧΩΡΙΣ ΣΧΟΛΙΑ

«Ασχέτως της τελικής κατάληξης στην υπόθεση, η ζημία για την Ελλάδα ως επενδυτικό προορισμό έχει γίνει και είναι πολύ σημαντική»

Bloomberg για Eldorado

ΑΣΤΕΙΑ !

Τα κοινωνικά δίκτυα σε δράση

KENO

ΟΛΑ ΦΑΝΤΑΖΟΥΝ ΑΔΕΙΑ

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΤΕΞΑΣ

Όταν κανείς είναι κομψός πρέπει να το τηρεί παντού. Ακόμη και όπου χτύπησε ο τυφώνας. Melania, η Νο 1.

ΕΡΩΤΕΣ ΚΑΙ ΖΩΕΣ

Περπατούσα αργά, νωχελικά θα έλεγα στο κέντρο της πόλης, του όμορφου νησιού. Η βραδιά ήταν γλυκιά, φυσούσε ελαφρό αεράκι που έκοβε λίγο την αφόρητη ζέστη της μέρας. Ξάφνου άκουσα κλάματα. Γύρισα το κεφάλι. Στα σκαλάκια ενός σπιτιού (βίλα πρέπει να ήταν), ένα ζευγάρι νέα παιδιά. Αυτός, όρθιος, ψηλός με μια έκδηλη αμηχανία στο πρόσωπο. Αυτή καθιστή με το κεφάλι στα γόνατα να κλαίει γοερά. Η σκηνή ήταν προφανές τι δήλωνε. Τα παιδιά είχαν χωρίσει. Τη λυπήθηκα πραγματικά τη μικρή. Αν μπορούσα να παρέμβω θα τους έλεγα πολλά.
Ότι ο έρωτας είναι πάντα καταστροφικός. Πάντα ληξιπρόθεσμος. Ότι δεν τελειώνει ποτέ ήρεμα. Όμως μαζί του δεν τελειώνει η ζωή. Αντίθετα, είναι ευκαιρία για μια νέα ζωή. Μια νέα αρχή. Ίσως καλύτερη. Ίσως και χειρότερη. Κύκλος είναι η ζωή. Θα τους έλεγα ότι δεν αξίζει ποτέ και για τίποτε να κλαις για κανέναν άνδρα και για καμμιά γυναίκα. ΠΟΤΕ. ΑΠΟΛΥΤΟ. Δεν θα με καταλάβαινε κανείς τους όμως.
Περπάτησα σιωπηλός. Σκεφτόμουν τα νιάτα μου. Όταν ήρθα στο νησί νέος, με όνειρα, με φιλοδοξίες. Με έναν έρωτα (;) να φλογίζει την καρδιά μου. Και παντρεύτηκα. Όμως η ζωή τα θέλει αλλοιώς. Φύγαμε από το νησί. Έφυγαν και οι έρωτες. Και ήρθε το τέλμα. Και περπατώ τώρα μόνος.
Αλλά θα έπρεπε να πω και κάτι άλλο στα παιδιά. Ότι ο άνθρωπος δεν βάζει μυαλό. Γιατί σ’ αυτή την ηλικία, τη δικιά μου, ξαναέκλαψα για έναν άλλο έρωτα, πιο ισχυρό, πιο δολοφονικό, πιο αποσυνθετικό. Που μέσα από τη μέθη της ευτυχίας οδήγησε στον γνωστό δρόμο. Της καταστροφικής αποδόμησης.
Τι να καταλάβουν λοιπόν τα παιδιά; Όταν οι μεγάλοι, οι μορφωμένοι, οι έμπειροι δήθεν της ζωής δεν καταλαβαίνουν τα ίδια ακριβώς πράγματα.
Ένα ίσως οφείλουμε να αντιληφθούμε. Ότι η ζωή είναι στιγμές. Μόνο στιγμές. Αυτές πρέπει να ζούμε.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ

Δικτάτορας λένε. Πιθανόν. Δεν είχα γεννηθεί τότε για να γνωρίζω από πρώτο χέρι. Όμως μερικά πράγματα μένουν στην ιστορία και ισχύουν διαχρονικά. Το ΙΚΑ του δικτάτορα ακόμη ισχύει. Επίσης το 8ωρο των εργαζομένων. Ας μην ξεχνάμε και τα οχυρά στα σύνορα.  Η περίφημη "γραμμή Μεταξά".

Εκείνο όμως που αναδεικνύει τον Μεταξά σαν ηγέτη (αρχή άνδρα δείκνυσι) είναι το ΟΧΙ ή όπως τυχόν αλλιώς ειπώθηκε η ιστορική φράση. Από τον δικτάτορα, τον "φασίστα". Και ακολούθησε το έπος της Αλβανίας. 

Αυτός ήταν ο δικτάτορας. Οι σημερινοί δημοκράτες τι κάνουν; Χορτάσαμε λόγια, ελευθερία, δημοκρατία κλπ. κλπ. Το αποτέλεσμα; ΜΗΔΕΝ - ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ.  Οι ψοφοδεείς "ηγέτες" μας δεν μπορούν να ψελλίσουν τίποτε. Ίσως εφαρμόζουν την παροιμία "αν δεν μπορείς να αποφύγεις τον βιασμό, τουλάχιστον απόλαυσε τον". Ίσως απολαμβάνουν λοιπόν τον βιασμό πεσμένοι στα τέσσερα, αδιαφορώντας για το τι θα γίνει ο λαός και η πατρίδα τους. Γιατί να νοιαστούν; Μας έκαναν να πιστέψουμε ότι έχουμε δημοκρατία, ενώ ζούμε τον χειρότερο φασισμό που γνώρισε η χώρα. 

Νομίζω κάθε σύγκριση του χθες με το σήμερα είναι καταλυτική. Υπέρ του χθες φυσικά.

ΖΕΣΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΗ

Οι γυναίκες ενίοτε δεν αντιλαμβάνονται τι φορούν και τι δείχνουν. Δεν λέω, ζέστη. Αλλά πρωί-πρωί στην παραλία να βγουν βόλτα μάνα και κόρη, με το μωρό και με τέτοια αμφίεση, νομίζω πάει πολύ. Και να ήταν και αισθητικά ωραίο το θέαμα!

ΠΑΙΔΕΙΑ

Σάββατο βράδυ στην Πρέβεζα. Το αδιαχώρητο. Είχε και ένα διεθνές χορωδιακό φεστιβάλ. Υπάρχει ένα μεγάλο δημοτικό parking δωρεάν. Όμως τα αυτοκίνητα βαλμένα όπως βόλευε στον καθένα. Ενώ έψαχνες για μια θέση στην πόλη, στο parking χωρούσαν τουλάχιστον άλλα 30 αυτοκίνητα, αν ο καθένας στάθμευε σύμφωνα με τις διαγραμμίσεις.

Απίστευτη οδηγική παιδεία του Έλληνα.

ΚΩΠΗΛΑΤΩΝΤΑΣ

ΧΡΩΜΑΤΑ

ΗΛΙΘΙΟΙ Ή ΑΝΑΛΓΗΤΟΙ;;

Πόσοι ηλίθιοι υπάρχουν τελικά σ΄ αυτή τη συμμορία που μας κυβερνά;

"Μια στραβή..." ξεστόμισε ο αλήτης υπουργός. Και δεν βρέθηκε κανείς στην TV να του αντιμιλήσει, να τον πετάξει έξω.

Τους χρυσαυγίτες τους βάζουν φυλακή χωρίς στοιχεία.

Αυτούς τους ναρκομανείς, εμπόρους ναρκωτικών, οπλοφορούντες κλπ δεν τους αγγίζει κανείς. Άβατο !!!

Τελικά μήπως οι ηλίθιοι είμαστε εμείς που ψηφίζουμε αυτούς τους αγράμματους γκάνγκστερ της πολιτικής;

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Τι να πει κανείς για τη νέα αιματοχυσία;

Οι πόλεμοι είναι συνήθως οικονομικής φύσης. Όταν όμως είναι θρησκευτικοί τότε είναι οι πιο αλύπητοι.

Σιωπηλά να προσευχηθούμε για τα νεαρά παιδιά που φύγανε στην τρομοκρατική επίθεση.

Περισυλλογή και προσευχή.

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ

ΜΑΝΑ

Ένα μικρό αγόρι πήγε στην κουζίνα όπου η μητέρα του ετοίμαζε φαγητό, και της έδωσε ένα κομμάτι χαρτί στο οποίο είχε γράψει κάποια πράγματα. Η μητέρα του, αφού  στέγνωσε τα χέρια της, ξεκίνησε να διαβάζει το χαρτί:

·         Για τον καθαρισμό του δωματίου μου αυτή την εβδομάδα: 1,00 €

·         Για τα ψώνια που έκανα: 0.50 €

·         Για το ότι φρόντισα το παιδί του αδελφού σου, ενώ εσείς πήγατε στην αγορά : 0.50 €

·         Για τα σκουπίδια που πέταξα: 1,00 €

·         Για τους καλούς βαθμούς που πήρα στο σχολείο: 5,00 €

·         Για τα ξύλα που έφερα από την αποθήκη για το τζάκι: 2,00 €

Μου οφείλεις συνολικά : 10€

Η μητέρα του τον κοίταξε, πήρε το στυλό, αναποδογύρισε το χαρτί, και ξεκίνησε να γράφει: 

·         Για τους εννιά μήνες που ήσουν στην κοιλιά μου, όσο ήμουν έγκυος:  καμία χρέωση

·         Για όλα τα βράδια που ξενύχτησα, ενώ ήσουν άρρωστος: καμία χρέωση

·         Για όλες τις δύσκολες στιγμές και τις στεναχώριες που μου προκάλεσες: καμία χρέωση

·         Για τα παιχνίδια, το φαγητό, τα ρούχα: καμία χρέωση

·         Για τον χρόνο που ξόδεψα για βόλτες στο πάρκο: καμία χρέωση

·         Για την βοήθεια στο διάβασμα: καμία χρέωση

Αν τα αθροίσεις, το κόστος της αγάπης μου είναι μηδενικό !

Όταν το παιδί διάβασε ότι είχε γράψει η μητέρα του, έτρεξαν δάκρυα από τα  μάτια του, πήρε το στυλό και έγραψε με μεγάλα γράμματα στο χαρτί:

«Εξοφλήθη πλήρως “

Πηγή: Αντικλειδι

ΠΕΡΙ ΓΑΛΛΙΑΣ, ΣΑΤΙΡΑΣ ΚΛΠ ΕΥΤΡΑΠΕΛΩΝ

Όταν το σατιρικό περιοδικό έγραφε για το Ισλάμ και υπέστη την επίθεση, όλοι φώναζαν΄για την ελευθερία έκφρασης, για τη λογοκρισία κλπ. Όλοι υπερασπιζόντουσαν το περιοδικό. Τώρα που η σάτιρα άγγιξε τον νέο πρόεδρο της Γαλλίας και τη μαμά του (συγγνώμην τη σύζυγο του) ξεσηκωμός κατά του περιοδικού. Γιατί; Δύο μέτρα και δύο σταθμά; Η σάτιρα αλλού είναι καλή και αλλού κακή;

Τι υποκρισία είναι αυτή; 

ΝΥΧΤΑ

H νύχτα βαθιά
Το φεγγάρι μεγάλο, λάμπει
Πανσέληνος
Πόσες ψυχές διπλές
Πόσες όμως μόνες
Πόσες αναζητούν και ψάχνουν
Πόσο άδεια τα βράδια κυλούν
Φτάνει άραγε το φως του φεγγαριού
Το σκοτάδι της ψυχής να διώξει;
Που ΄ναι τα χείλη που μιλούσαν
Που ΄ναι τα χείλη που γελούσαν
Που ΄ναι τα χείλη που φιλούσαν
Που άραγε είσαι φως της ύπαρξης μου;

ΓΑΛΛΙΑ - ΕΥΡΩΠΗ

Στους Γάλλους δόθηκε η ευκαιρία να ανατρέψουν τα πάντα και να αλλάξουν τον ρου της ιστορίας. Τέτοιες ευκαιρίες δεν δίνονται ούτε μια φορά στη ζωή σου. Να μην πω ούτε σε δέκα ζωές.

Οι Γάλλοι αποποιήθηκαν την ευκαιρία αυτή. Ας ακολουθήσουν τώρα το παιδί των τραπεζιτών που όπου και να πηγαίνει θα το συνοδεύει και η μαμά του (συγγνώμην, η σύζυγος ήθελα να πω).

Η ιστορία μια φορά γράφεται. Όταν ξαναγράφεται είναι παρωδία.

NA ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ

Ποιός καθιέρωσε την πρωτομαγιά σαν γιορτή της εργατιάς στην Ελλάδα;
Ποιος καθιέρωσε την αργία της Κυριακής;
Ποιος καθιέρωσε το 8ωρο;
Ποιος καθιέρωσε την πληρωμή υπερωριών;

Φυσικά ο Ιωάννης Μεταξάς.

Αυτό για τους εργατοπατέρες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ.

ΤΥΜΠΑΝΑ ΠΟΛΕΜΟΥ

Θα τελειώσουμε με την αξιολόγηση και θα ανακτήσουμε την εθνική κυριαρχία. Κάπως έτσι το είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. 

Ομολογία ότι δεν έχουμε εθνική κυριαρχία. Όλοι το γνωρίζουμε - μόνον οι κυβερνώντες το αγνοούσαν. 

Εν τω μεταξύ τα Βαλκάνια φλέγονται και οι τούρκοι καθημερινά κάνουν δεκάδες παραβιάσεις του εθνικού μας χώρου. Ευτυχώς που είμαστε στην Ευρώπη και μας προστατεύει!!! 

Υπάρχει κανένας άξιος και αποφασιστικός ιπτάμενος να ρίξει κανα δυο αεροπλάνα τούρκικα; Πιστεύουμε άραγε ότι με τη συνεχή υποχωρητικότητα θα μας λυπηθούν οι διπλανοί;

Αγαπητοί φίλοι, τα τύμπανα του πολέμου άρχισαν να ηχούν.

  

ΠΕΡΙ ΧΟΥΝΤΑΣ

Δεν είμαι και δεν θα γίνω, ειδικά σήμερα, υποστηρικτής της περιόδου 1967-1974. Την περίοδο που η χώρα ήταν υπό καθεστώς δικτατορίας. Μερικά όμως πράγματα είναι εξωφρενικώς προκλητικά. Σε ένα εμπαθές άρθρο του site News247 αναφέρονται τα μύρια όσα σκάνδαλα της χούντας, οι λοβιτούρες, οι κλεψιές, κλπ κλπ. Προκλητικότατη είναι και η παρακάτω παράγραφος:

"...Άλλωστε η μετανάστευση περίπου μισού εκατομμυρίου Ελλήνων πολιτών την πενταετία 1968-1972 ήταν αυτή που “επέτρεψε” την μείωση της ανεργίας για την οποία κόμπαζαν οι χουντικοί εξοβελίζοντας κάθε άλλο παράγοντα από την συζήτηση...".

Προφανώς ο αρθρογράφος (δεν αναφέρεται το όνομα του) μάλλον ήταν αγέννητος την εποχή εκείνη. Ή απλά είναι έμμισθος κονδυλοφόρος σήμερα. Ξεχνά ότι το ίδιο και περισσότερο πλήθος Ελλήνων μετανάστευσε και κατά την τρέχουσα περίοδο. Την άκρως δημοκρατική!!! Και σήμερα τα πράγματα είναι χειρότερα διότι μεταναστεύουν οι επιστήμονες, τα μυαλά της χώρας. Το καλύτερο υλικό. 

Σαφώς και πρέπει να έγιναν σκάνδαλα τότε. Όμως αν κανείς μαζέψει όλα τα ποσά που φαγώθηκαν, δεν φθάνει ούτε ένα από τα μεγαλοσκάνδαλα των μετέπειτα δημοκρατικών διακυβερνήσεων της χώρας. Τέτοιων κυβερνήσεων που οδήγησαν σε πτώχευση το ελληνικό κράτος και σε παράδοση της εθνικής κυριαρχίας. 

Η τότε χούντα τους φταίει. Η σημερινή χούντα δεν τους ενοχλεί. Οι τότε χουντικοί ήσαν άγιοι μπροστά στα σημερινά τρωκτικά. 

Ντροπή στον δημοσιογράφο αυτόν. Για την εμπάθεια, την άγνοια και την μεροληψία. 

Οι παλιοί χουνταίοι δικάστηκαν και πέθαναν στις φυλακές. Τους σημερινούς ποιος θα τους δικάσει; 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

καπου στη Θρακη

ΣΩΣΤΟ

... Το 3ο μνημόνιο θα μείνει στην ιστορία ως το πιο αποικιοκρατικό χαρτί, που υπέγραψε ποτέ ελληνική κυβέρνηση. Θα μπορούσε ποτέ να περάσει το 3ο μνημόνιο η ΝΔ; Θα είχε καεί το Σύνταγμα και η Αριστοτέλους. Από τότε, περνάνε ανήκουστα πράγματα. Αν ήσασταν ο Σόιμπλε ποιον θα προτιμούσατε λοιπόν; Τον Τσίπρα ή τον Μητσοτάκη;...

Γ. Βαρουφάκης

νομιζω οτι το συμπερασμα του περιεργου αυτου οικονομολογου ειναι σωστο
το προβλημα ειναι τι αλλο πια μας περιμενει
γιατι ομως κανεις δεν αντιδρα πλεον;

ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΛΗ

MELANIA

                          



Έγραφα σε ανάρτηση  της 21-01-2017:

"...Και έχω την αίσθηση ότι το πρώην μοντέλο θα αποτελέσει μια άψογη πρώτη κυρία."

Νομίζω ότι τα πράγματα εκεί οδεύουν. Η Melania ίσως γίνει η καλύτερη Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ. Το σίγουρο είναι ότι πρόκειται για την ομορφότερη πρώτη κυρία ever.

25-03-2017

Ας ελπίζουμε στα παλληκάρια του στρατού μια και η  πολιτική ηγεσία είναι ξεπουλημένη.

ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ

...στο ξάγναντο οι εκκλησιές, λευκά μαντήλια συμφιλίωσης...

ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ

Κάνοντας μια βόλτα στο δίκτυο είδα πάλι sites που υπάρχουν απλά για να υπάρχουν. Ένα site δημιουργείται για ποιο λόγο; Μα για να πεί κάτι ο συντάκτης του ή οι συντάκτες του. Για να δώσει το στίγμα του, τη γραφή του. Να δηλώσει τη δουλειά του, να πει τον πόνο του, να γράψει ένα ποίημα, ένα άρθρο, να εκφέρει μια γνώμη βρε αδελφέ, που θα ήθελε να τη διαβάσουν κι άλλοι. Να δείξει μια φωτογραφία. Ή όπως γράφει κάποιος (δεν θυμάμαι που το είδα) δημιούργησε το site εν είδει προσωπικού ημερολογίου. Έτσι ήθελε, έτσι έκανε, δικαίωμα του. Πάντως γράφει κάτι δικό του.

Το να υπάρχουν όμως sites που δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά αντιγράφουν από αλλού και τα παρουσιάζουν, αυτό δεν το καταλαβαίνω. Έστω κι αν αναφέρουν την πηγή. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν να πουν κάτι δικό τους; Κάτι προσωπικό;  Κάτι να δώσουν στους αναγνώστες που θα τους βοηθήσει ή οδηγήσει να δουν διαφορετικά μια κατάσταση; Βέβαια αντιγραφές γίνονται πολλές φορές, ειδικά όταν θέλουμε να προβάλουμε ένα ενδιαφέρον θέμα. Αλλά αυτό θα γίνει ενίοτε και δεν θα αποτελεί το μόνιμο μοτίβο του x ιστολογίου. Ακόμη πιο καλό θα ήταν να συνοδεύεται και από ένα σχόλιο του διαχειριστή του site. 

Και καλά αυτός που (αντι)γράφει. Αυτοί που τον διαβάζουν και δη σχολιάζουν; Τι σχολιάζουν; Μου φαίνεται ότι απλά για να περνάει η ώρα γίνονται όλα αυτά.

Θα έλεγα ότι όποιος διστάζει να εκφέρει γνώμη, άποψη, ιδέα, καλο θα είναι να  μην ασχολείται με το σπορ. Το δίκτυο έδωσε απίστευτη ελευθερία και απίστευτες δυνατότητες στον καθένα μας να προβληθούμε, να δείξουμε ποιοι είμαστε, να δημιουργήσουμε, να παράγουμε. Θετικά ή αρνητικά. Πριν λιγα χρόνια όλα αυτά ήταν στη σφαίρα της ουτοπίας. Και με δεδομένο ότι υπάρχει η δυνατότητα ανωνυμίας, τότε ο καθένας μπορεί να εκθέσει το όποιο έργο του χωρίς να φοβάται ότι θα γίνει θέμα συζήτησης ή ειρωνίας από το περιβάλλον του αν το έργο του δεν είναι καλό. Κάτι τέτοιο στα χαρτί φάνταζε (και φαντάζει ακόμη για πολλούς) αδιανόητο. Στο χαρτί λίγοι τολμούσαν μια και απαιτούντο και άλλες πορϋποθέσεις, πχ οικονομική δαπάνη. 

Άποψη μου: αν θέλει κάποιος να ασχοληθεί με το γράψιμο ας το κάνει. Αλλά με το δικό του γράψιμο. Μόνο η παράθεση αντιγράφων δεν ωφελεί. Απώλεια χρόνου είναι. Ίσως και χωρίς αντίκρυσμα.  

Το δίκτυο έδωσε αυτό το πλεονέκτημα σε όλους. Να μπορούν να λένε την άποψη τους όποτε θέλουν, όπως θέλουν και με ανέξοδο τρόπο. Να σημειώσω ότι μιλάω για την καλή χρήση του διαδικτύου. Η κακή χρήση καλυπτόμενη μάλιστα από την ανωνυμία, είναι εγκληματική για όλους. Και για τους γράφοντες και για τους αναγνώστες.

ΑΥΞΗΣΤΕ ΤΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΣΤΟ ΤΕΤΡΑΠΛΑΣΙΟ

Δεν είναι ωραίο να σχολιάζεις καταστάσεις, όπως το αδιανόητο για όλους πρόσφατο τροχαίο. Όμως ήρθαν τα παλληκάρια του Αλέξη και άρχισαν να μιλούν για ταξική πάλη, για πλούσιους και φτωχούς για εκδίκηση της κοινωνίας κλπ κλπ.  

Είναι δυνατόν να μας κυβερνούν τόσο κενοί εγκέφαλοι; Εδώ περισσεύει η πολιτική.  

Ένα βασικό που δεν πρέπει να ξεχνάνε οι κυβερνώντες: Αντί να τετραπλασιάσουν τα πρόστιμα για τροχαίες παραβάσεις, τα μείωσαν στο μισό. Λίγο ντροπή λοιπόν. 

ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ

Ο καιρός θαυμάσιος σήμερα
Χαρταετοί ακόμη και δίπλα στον Λευκό Πύργο
Η παραλία γεμάτη από κόσμο
Τα καραβάκια πηγαινοέρχονται κατάφορτα
Και οι κυρίες βρήκαν ευκαιρία να επιδείξουν τα κάλλη τους (που νάρθει και το καλοκαίρι)

ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΄ΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ!

Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπό σας

κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά, 

έναν ώμο ν' ακουμπάτε την πίκρα σας, 

ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψή σας,

κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας,

έστω και μια φορά; 

Eίπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή

για τους απεγνωσμένους;

Ντίνος Χριστιανόπουλος

Θεσσαλονικιός ποιητής

ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

Μετά τους παγετούς, μια λαμπρή ηλιόλουστη Κυριακή έφτασε για να πλημμυρίσει η πόλη από κόσμο, χωρίς φυσικά να λείπουν και οι μοναχικές παρουσίες.

Ακολούθησαν όμως συννεφιές συνέχεια. Που θα πάει; Θα ΄ρθει και η άνοιξη.

ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ

ΑΡΘΡΟ ΤΗς ΕΛΕΝΑΣ ΑΚΡΙΤΑ ΠΡΙΝ 3 ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΧΡΟΝΙΑ - 

ΠΟΣΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ

-------------------------------------------------------------

ΒΡΕΣ ΤΟ ΛΑΘΟΣ !!!

Φταίει ο Παπανδρέου. Φταίει ο Καραμανλής. Φταίει ο Σημίτης. Φταίει ο Μητσοτάκης. Φταίει ο Ανδρέας Παπανδρέου. Φταίει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Φταίει η χούντα. Φταίει η Αποστασία. Φταίει ο Εμφύλιος. Φταίει ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος. Φταίει ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος. Φταίει η Τουρκοκρατία. Φταίνε. Φταίμε;

Εμείς όλοι ευθύνες δεν έχουμε; Καθόλου; Αθώοι του αίματος; Αμέτοχοι του εγκλήματος; Τουρίστες στην ίδια μας τη χώρα; Μετανάστες στην ίδια μας τη ζωή; Καμιά ευθύνη; Κανένα σφάλμα; Καμιά πατάτα; Τίποτα;

Κι όμως... Αν τα βάλουμε κάτω, δεν βγαίνουν τα κουκιά. Μια χώρα δεν αυτοαναφλέγεται ερήμην των πολιτών της. Κι ας μην το πιάσουμε από τον Κιουταχή. Ας το πιάσουμε από την τελευταία 20ετία. Απ' την εποχή της ροζ τσιχλόφουσκας.

Τότε, η «Μαντάμ Σουσού» του Δημήτρη Ψαθά έζησε ιστορικές - και υστερικές - στιγμές. Γιατί περί μαζικής υστερίας επρόκειτο. Η μαντάμ Σουσού και η μαντάμ Λουσού, χέρι χέρι, ψωνίζανε σαν να μην υπάρχει αύριο. Καταναλώνανε σαν να κρέμεται η ζωή τους από ένα βλαχομπαρόκ lifestyle. Βρες το λάθος.

Μισθωτοί συμπεριφέρονταν ως Κροίσοι.Παλιά, αγόραζαν αμάξι για να κάνουν τη δουλειά τους. Οχι για να κάνουν φιγούρα στον γείτονα. Αλλά, βλέπεις, είναι πολλά τα κυβικά, Αρη! Ξεκολλήσανε το «Η Παναγιά μαζί σου» και «Μπαμπά μην τρέχεις» και βάλανε το τρέντι γούρι από το τρέντι μαγαζί.  Βρες το λάθος.

Παντρεύανε τα παιδιά τους; Δεξιώσεις, μπουφέδες, τούρτες, σαμπάνιες, χλίδα... Ζωτικά ψεύδη: «Οσα στερηθήκαμε εμείς, να τα δώσουμε στο παιδί μας». Στο παιδί μας που παντρεύτηκε άρχοντας και σήμερα είναι άνεργο. Ο ξυπόλητος πρίγκιπας. Βρες το λάθος.

Τα χρόνια της φούσκας του χρηματιστηρίου κάποιοι αγόραζαν ό,τι βρίσκανε μπροστά τους. Πληρώνανε όσο όσο! Οσο πιο ακριβό τόσο πιο καλό. Πουλιέται; Το αγοράζω. Το δίνεις; Το παίρνω! Βρες το λάθος.

Οι τράπεζες σε κυνηγούσαν από πίσω με πιστωτικές κάρτες και προεγκεκριμένα δάνεια. Κάθε τρεις και λίγο, ραβασάκι: «Επειδή είστε καλός πελάτης σάς εγκρίνανε 6.000, 10.000, 20.000». Επειδή είστε καλός πελάτης. Επειδή είστε καλός άνθρωπος. Επειδή έχετε ωραία μάτια. Επειδή μια ζωή την έχουμε κι αν δεν τη γλεντήσουμε τι θα καταλάβουμε τι θα καζαντίσουμε.Βρες το λάθος.

Θυμάμαι παλιά διαφήμιση τράπεζας στην οποία το ζευγάρι έπαιρνε δάνειο για να πάει χλιδάτες διακοπές. Επαναλαμβάνω: ΔΑΝΕΙΖΕΣΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΣ ΣΤΙΣ ΜΑΛΔΙΒΕΣ! Οχι για να ρίξεις λεφτά στο μαγαζί. Οχι για να βοηθήσεις το παιδί στις σπουδές. Οχι για να πληρώσεις τη δόση του σπιτιού. Για να πας στους κοκοφοίνικες να λιάζεσαι. Βρες το λάθος.

Και το κράτος από κοντά! Να σιγοντάρει, να ενθαρρύνει, να σπρώχνει στην καταστροφή. Ελλάδα, η απόλυτη μαντάμ Λουσού! Πρώτο βραβείο στη Γιουροβίζιον. Πήρε φωτιά το Κορδελιό. Πανηγύρια, εκδηλώσεις, δεξιώσεις, πάρτι, χαμός. Τι έμεινε από όλα αυτά; Μια ξεβαμμένη παγέτα από το φόρεμα της συμπαθέστατης Παπαρίζου. Να μας θυμίζει το μηδέν.Το απολύτως τίποτα.Βρες το λάθος.

 Ασε τις χαρές, τις αγκαλιές, τα φιλιά της Γιάννας Αγγελοπούλου με τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, όταν ανέλαβε η Ελλάδα τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Που μας κοστίσανε τη μάνα ΜΑΣ και τον πατέρα ΜΑΣ. Θα ξεχάσω εγώ τους Καλατράβες που πλακώσανε και μας πήραν και τα σώβρακα; Τους τρελούς μισθούς που δόθηκαν αβέρτα κουβέρτα; Τους «ημετέρους» που κάναν σουλάτσο στα δικά μας λεφτά; Τις ασύλληπτες κατασκευές, στάδια, κολυμβητήρια, ολυμπιακά χωριά - που τώρα ρημάζουν στη μέση του πουθενά; Θα ξεχάσω που σκοτώνονταν Σημίτης με Καραμανλή ποιος θα πρωτοχρεωθεί την επιτυχία; Βρες το λάθος.

 Αποδείξεις δεν ζητούσαμε. Είναι γεγονός. Οπως γεγονός είναι πως δεν φταίγαμε - τουλάχιστον όχι στον βαθμό που μας εγκαλούν. Αν ζητούσες απόδειξη από υδραυλικό - δεν ξαναπάταγε στο σπίτι σου ο υδραυλικός. Τόσο απλά. Αν ζήταγες απόδειξη από τον γιατρό - δεν ξαναρχόταν ο γιατρός. Τόσο απλά. Αν ζήταγες απόδειξη από ηλεκτρολόγο - δεν ξανάβλεπες ηλεκτρολόγο. Τόσο απλά: Εμενες στα μαύρα σκοτάδια, με ξεχειλισμένο καζανάκι και 40 πυρετό. Τόσο απλά!

Βρες το λάθος στα ρουσφέτια. Εχω έναν θείο που θα με διορίσει στο Δημόσιο. Εναν γείτονα που θα φέρει το παιδί από τον Εβρο. Εναν που θα τον λαδώσω να μου βγάλει τη σύνταξη που δεν δικαιούμαι. Εναν κουμπάρο στην Πολεοδομία που θα κάνει τα στραβά μάτια στο αυθαίρετο. Εχω... έχεις... έχει... Ρουσφέτι, μέσο, δόντι, βύσμα.Κι όποιος δεν έχει, την πάτησε. Το παιδί του θα υπηρετήσει στον Εβρο, θα μείνει άνεργο, το αυθαίρετο θα το φάει η μαρμάγκα και η σύνταξη δεν θα βγει ποτέ. Ετσι γυρίζουν τα γρανάζια αυτής της μηχανής. Βρες το λάθος.

Τους ψηφίσαμε. Βρες το λάθος. Τους πιστέψαμε.Βρες το λάθος. Μπρος στα μάτια μας η αλήθεια κι εμείς εθελοτυφλούσαμε. Στρουθοκαμηλίζαμε. Βρες το λάθος.

Μπουκάραμε στην κρεβατοκάμαρα, πιάναμε τον άντρα μας με μια άλλη. Κι αντί να τα βάλουμε με αυτόν, ξεμαλλιάζαμε αυτήν. Βρες το λάθος.

Για το κραγιόν στο πουκάμισο δεν φταίει αυτή που το έβαλε. Φταίει αυτός που την ενθάρρυνε. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί πήραμε διαζύγιο; Βρες το λάθος.

Με λίγα λόγια... Φταίνε οι πολιτικοί που τα κάνανε χάλια...

Φταίμε εμείς που τους το επιτρέψαμε.

Που τους το επιτρέπουμε. Ακόμη. Και σ' αυτό το τελευταίο - κυρίως σ' αυτό – ΒΡΕΣ  ΤΟ  ΛΑΘΟΣ ! !