ΛΟΓΙΑ - ΣΩΣΤΑ

o έξυπνος παραδέχεται

ο πονηρός δικαιολογείται

ο ηλίθιος επιμένει

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Η πόλη γιορτάζει
με συννεφιασμένο καιρό

              

ΝΟΜΙΣΜΑ

Δεν θέλει ιδιαίτερη ευφυϊα και ειδικές σπουδές για να αντιληφθεί κάποιος ότι με το ευρώ η Ελλάδα είναι τελειωμένη.

Αρκεί να παρακολουθείς τις εξελίξεις όπως μεταδίδονται έστω και από ελληνικές πηγές. Αν μάλιστα έχει κανείς τη δυνατότητα να παρακολουθεί ξένες πηγές τότε θα δει ότι η χώρα μας είναι ήδη πτωχευμένη και ότι μόνον η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα μπορεί να τη διασώσει.

Όλα τα άλλα περί καταστροφής αν πάμε στη δραχμή είναι κουραφέξαλα. Επιχειρήματα δεν υπάρχουν. Μόνον τρομοκρατία. Έλλειψη αγαθών, υποτιμήσεις, πείνα κλπ κλπ. Λες και με το ευρώ πλουτίσαμε όλοι. Λες και με το ευρώ δεν έγινε η μεγαλύτερη (εσωτερική) υποτίμηση που θυμάται η χώρα.

Ο πλούτος που συσσωρεύτηκε ήταν από τις λαμογιές και τα δανεικά. Όχι από την παραγωγικότητα και τον μόχθο των Ελλήνων. Το  "λίπος" κάποτε θα τελειώσει και τότε θα καταλάβουν οι Έλληνες τι εστί ευρόπουλο.

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

Φασαρίες για το αν τα προσφυγόπουλα πρέπει να μορφωθούν. Και να παρακολουθούν σε ελληνικά σχολεία.

Ναι, παιδιά είναι και αυτά. Γιατί όχι; Όμως ας σκεφτούμε. Τι παιδιά είναι; Νόμιμων μεταναστών; Που ήρθαν  να δουλέψουν στη χώρα μας; Μήπως είναι ορδές προσφύγων που για διαφόρους προσχεδιασμένους λόγους τους "φύτεψαν" στη χώρα μας; Μήπως οι Έλληνες δεν έχουν αντιληφθεί καθόλου ότι βαλλόμεθα πανταχόθεν; Μήπως δεν έχουν αντιληφθεί ότι η πτώχευση μας ήταν από μακρού προσχεδιασμένη; Και φυσικά τα όσα ακολούθησαν; Μήπως οι πολίτες αυτής της χώρας αραγμένοι ακόμη στην αποχαύνωση της τηλεόρασης και τα παιχνίδια του διαδικτύου δεν πήραν χαμπάρι ότι άρχισε να αμφισβητείται μεθοδικά και ζωηρά η κυριότητα μας στον μισό περίπου γεωγραφικό μας χώρο; Και εμείς βαυκαλιζόμαστε με ποιηματάκια, με παιχνιδάκια, με Κούληδες και με Αλέξηδες...

Ήρθαν και τα γεγονότα του Ωραιοκάστρου και επιβεβαιώνουν τα παραπάνω. Πότε συνέβη σε τροχαίο ατύχημα να εφορμήσουν οι περίοικοι και να τα κάψουν όλα; Όμως οι πρόσφυγες το έκαναν. Σε μια ξένη χώρα, όπου δεν έχουν στέγη, δεν έχουν χαρτιά, δεν έχουν τίποτε, και ζητούν άσυλο, αυτοί ξεσηκώθηκαν. Και τα έκαναν "γης μαδιαμ". Ποιοι; Οι βάρβαροι - διότι μόνον έτσι μπορεί κανείς να τους χαρακτηρίσει. Σε ποια άλλη χώρα θα τολμούσαν να το κάνουν αυτό; Θα τους είχαν φάει τα μπουντρούμια ή ο βυθός της θάλασσας. Το έκαναν εδώ όπου η αστυνομία έχει λάβει εντολές να μην τους ενοχλεί. Το ακούτε κύριοι υπερασπιστές των προσφύγων; 

Αυτά ίσως ακούγονται ρατσιστικά και διχαστικά. Δεν είναι όμως έτσι.

Ελάτε λίγο και από την απέναντι μεριά. Αν τα ελληνόπουλα βρισκόντουσαν υπό τις ίδιες συνθήκες σε κάποια από τις χώρες των εδώ προσφύγων, τι θα γινότανε; Θα τους περιέθαλπαν; Θα τους επιμόρφωναν; Θα άνοιγαν την αγκαλιά τους να τους περιθάλψουν; Δεν νομίζω. Θα μου πεις ότι και μεις πρέπει να κάνουμε το ίδιο όπως οι άλλοι;  Όχι. Αλλά... Πάντα υπάρχει ένα αλλά.

Αυτά σας τα λέει ένας άνθρωπος που έχει κάποια σχέση με την εκκλησία (έστω και κατ΄ εφαπτομένη), που βοηθά ανιδιοτελώς τους "πάσχοντες", που έχει προσφέρει του κόσμου τα ρούχα, τρόφιμα ακόμη και χρήματα. Καλά τα λέτε από το σπίτι σας εσείς. Πήγατε όμως ποτέ στην Ειδομένη με αυτοκίνητο φορτωμένο με ρούχα και τρόφιμα; Είδατε αυτά που εμείς δίναμε στους ταλαίπωρους κατατρεγμένους δωρεάν, να τα παίρνουν και λίγο πιο κάτω να τα πουλάνε στους συμπατριώτες τους;  Έδινα δηλ. εγώ τα κουτιά γάλα, τις χαρτοπετσέτες, τα μωρομάντηλα, τα βρακάκια, τα ρούχα για να τα πουλάνε αυτοί μεταξύ τους. 

Είδατε αυτούς τους κατατρεγμένους που ζούσαν σε άθλιες όντως συνθήκες να κυνηγάνε το βράδυ τις νεαρές για να ικανοποιήσουν τα ένστικτα τους;

Πήγα πολλές φορές στην Ειδομένη. Η εμπειρία μου; Αρνητική.

Η εμπειρία μου με την Εκκλησία; Επίσης αρνητική. Η Εκκλησία κάνει τη δουλειά της με όλους τους εθελοντές αλλά αυτοί που δέχονται την προσφορά των εθελοντών, δεν ξέρω αν το αξίζουν.  H Εκκλησία πάντως δεν χάνει.

Κάθε πράγμα έχει δυο όψεις, βλέπετε.

Κάποια στιγμή θα πρέπει  να σηκωθεί ο λαός από τις αναπαυτικές του πολυθρόνες, έστω και πιο φτηνές λόγω κρίσης. Όλοι θεωρούμε τον εαυτό μας βολεμένο και δεν μας νοιάζει. Όταν όμως χαθεί το σύνολο - η χώρα - θα έχει χαθεί πλέον και του καθενός μας το βόλεμα.  

   

ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Αποτελεί κατά βάθος τον δολοφόνο κάθε σχέσης. 

Όταν κάθε φορά που κάτι μας ενοχλεί, αντί να το συζητήσουμε επιτόπου, το κρατάμε μέσα μας και το αφήνουμε να σιγοβράζει, κάποια στιγμή όλα αυτά τα καταπιεσμένα αισθήματα θα εκραγούν. 

Φυσικά μαζί με τη σχέση μας.

ΜΑΖΙ

Από το SaneJoker

Φτάνουν οι θρήνοι και οι ιερεμιάδες. Αρκεί με την απόγνωση και την κατάθλιψη. Θα ‘ρθουνε και χειρότερα, το ξέρουμε. Κι όσο μένουμε με το κεφάλι σκυμμένο τόσο θα μας πατάνε.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήταν ολέθρια και σωτήρια.  Άθελα της μας έδειξε ολοφάνερα τις αλυσίδες μας, τις αλυσίδες όλων. Γιατί όποιος δεν κινείται δεν καταλαβαίνει ότι φοράει αλυσίδες. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις ξεκινούσαν τη θητεία τους με την απρόσκοπτη αποδοχή όλων των εντολών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Τσίπρας, είτε γιατί το πίστευε είτε για να κερδίσει τις εντυπώσεις, τις εκλογές και την εξουσία, ξεκίνησε αλλιώς: Υποστηρίζοντας ότι μπορεί, αυτός και οι ιππότες του που λένε ένα «ν», να κερδίσει τον πόλεμο -ή έστω μία μάχη- μέσα στην Ευρώπη, αντιμέτωποι με την τραπεζο-πολεμική μηχανή της Αγοράς. Κατατροπώθηκε. Υπέγραψε συνθηκολόγηση άνευ όρων.

Η Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα και οι δορυφόροι της έριξαν τις ατομικές τους βόμβες, έκλεισαν τις τράπεζες. Και σίγουρα θα μπορούσαν να κάνουν πολύ χειρότερα, αφού είναι ανήλεοι. Ο νεοφιλελευθερισμός είναι πολύ πιο αδυσώπητος απ’ τον ναζισμό, τον σταλινισμό, τον ιμπεριαλισμό. Όσοι έχετε αμφιβολίες δείτε τι έκανε στη Χιλή και σ’ όλη τη Λατινική Αμερική. Στην Ασία και στην Αφρική. Θυμηθείτε τη Γιουγκοσλαβία. Δείτε τη Συρία, το Ιράκ, όλη τη Μέση Ανατολή.

Τρομάξατε; Καλά κάνατε. Μην ελπίζετε, ούτε μια στιγμή, ότι οι «Θεσμοί» θα λυπηθούν το τομάρι σας και τα παιδιά σας.  Χάρη στο φιάσκο του ΣΥΡΙΖΑ τα προσχήματα έπεσαν και φανερώθηκε το αληθινό πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η Ευρωκρατία θέλει να καταργήσει κάθε ανθρώπινο δικαίωμα. Όχι μόνο τη δημοκρατία και την εθνική κυριαρχία ή την αξιοπρέπεια -κι εκείνο το νεφελώδες pursuit of happiness που αναφέρεται στο Σύνταγμα μιας χώρας όπου η δημόσια υγεία είναι ανύπαρκτη και το 10% του πληθυσμού ζει στα όρια της φτώχειας.

Όχι. Θέλει να κάνει το ρεύμα και το νερό αγαθά πολυτελείας. Θέλει να καταστρέψει όλους τους ελεύθερους (μικρούς) επαγγελματίες και να τους κάνει υπάλληλους των Μεγαλοεταιρειών (που μένουν αφορολόγητες). Θέλει να μας στερήσει τη δημόσια υγεία, τη δημόσια παιδεία, κάθε τι δημόσιο κι όχι ιδιωτικό. Να αναγκάσει τους αγρότες να καλλιεργούν σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές οδηγίες. Να εξοντώσει τους άχρηστους συνταξιούχους. Να μοιράσει τη γη, το υπέδαφος, κάθε πόρο και κάθε πολιτιστικό μνημείο, σε εκείνους που θα τα εκμεταλλευτούν εμπορικά και αποκλειστικά. Να δημιουργήσει ένα έθνος πληβείων, που θα εκλιπαρούν για μια δουλειά στα εργοστάσια της Γερμανίας.

Έχει ξαναγίνει, δεν είναι η πρώτη φορά. Αλλά τώρα είναι πιο αδίστακτοι από ποτέ, γιατί δεν υπάρχει αντίπαλο δέος. Μοιάζουν ανίκητοι, αυτό προσπαθούν να μας πείσουν, αλλά είναι ένα φαραωνικό κατασκεύασμα με πήλινα πόδια. Γι’ αυτό θα καταστραφεί απ’ τη βάση, απ’ τον λαό που τόσο περιφρονούν και τόσο φοβούνται. Στις 5 Ιουλίου του 2015 κανείς, ούτε καν η ελληνική κυβέρνηση, δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ένας λαός τόσο τρομοκρατημένος, στα όρια της εξαθλίωσης, με το πιστόλι στον κρόταφο και το κεφάλι στο στόμα του λύκου θα τολμούσε να πει: «ΟΧΙ».

Ο λύκος τρόμαξε και δάγκωσε, όμως εκείνο το ΟΧΙ θα μείνει μέσα του, σαν μια ακίδα που μπήκε στο αίμα του, μέσα στο σύστημα του, και προχωράει για την καρδιά. Ίσως να μην είναι το τέλος του θηρίου ούτε η αρχή του τέλους, αλλά είναι το τέλος της αρχής.

Αυτός ο παράλογα οργανωμένος κόσμος της Αγοράς, όπου οι άνθρωποι και το περιβάλλον είναι ασήμαντοι, ξεκίνησε να καταρρέει. Εμείς, ως άνθρωποι, ως λαός, ως έθνος, θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε, ό,τι κι αν γίνει. Όπως οι Εβραίοι επέζησαν από χιλιάδες χρόνια εξορίας και διώξεων, όπως οι Αρμένιοι θυμούνται ποιοι είναι, όπως οι Ζαπατίστας αγωνίζονται ενάντια στον κόσμο, έτσι κι οι Έλληνες, αρχαίοι όσο κι η γλώσσα που μιλούν, όπως και κάθε έθνος, θα υπάρχουν για πολύ περισσότερο καιρό απ’ τους τυράννους και τις αυτοκρατορίες τους.

Και πιο πολύ, πέρα από έθνη, θρησκείες, φυλές και πεποιθήσεις, θα μείνει ο Άνθρωπος. Ο άνθρωπος που αρνείται να χαθεί, που αρνείται να υποταχθεί, ο άνθρωπος που αρνείται, χαμογελώντας.  Αυτόν τον άνθρωπο, που σταματάει να φοβάται, τίποτα δεν μπορεί να τον νικήσει.

«together we stand, divided we fall»

Pink Floyd