ΝΥΧΤΑ

H νύχτα βαθιά
Το φεγγάρι μεγάλο, λάμπει
Πανσέληνος
Πόσες ψυχές διπλές
Πόσες όμως μόνες
Πόσες αναζητούν και ψάχνουν
Πόσο άδεια τα βράδια κυλούν
Φτάνει άραγε το φως του φεγγαριού
Το σκοτάδι της ψυχής να διώξει;
Που ΄ναι τα χείλη που μιλούσαν
Που ΄ναι τα χείλη που γελούσαν
Που ΄ναι τα χείλη που φιλούσαν
Που άραγε είσαι φως της ύπαρξης μου;