Ποίηση!
Η λέξη από μόνη της σε μεταφέρει σε ονειρικούς κόσμους, σε
εξωθεσμική γραφή, σε κάτι που ίσως δεν μπορείς να το αγγίξεις ή να το
κατανοήσεις πλήρως.
Είναι ο τρόπος που μπορεί ένας άνθρωπος να καταγράψει ιδέες,
αισθήματα, επιθυμίες πέρα και πάνω από κάθε κανόνα.
Είναι μια λέξη συνυφασμένη με ομορφιά και με κάλλος.
Πολλές φορές μη κατανοητή η ποίηση, αλλά πάντα άρρηκτα
δεμένη με μια διακριτή ποιότητα του συγγραφέα-ποιητή. Μια διαφορετικότητα στη
σκέψη και την όλη δομή του.
Κι αν από τα βάθη των αιώνων ξεπηδούν οι ποιητές που τα έργα
τους μόρφωσαν και καλλιέργησαν μυριάδες ανθρώπων, ας φανταστούμε την
αναγκαιότητα της ποίησης σήμερα. Τώρα που η τεχνητή νοημοσύνη επελαύνει και θα
μας επιβληθεί καταργώντας κάθε ικμάδα του πνεύματος μας. Τώρα η ποίηση είναι
πιο αναγκαία από ποτέ.
Πέρα από το ότι η ποίηση εξυπηρετεί κατ΄ εξοχήν αυτόν που
την καλλιεργεί δίνοντας διέξοδο σε προσωπικά βιώματα και συναισθήματα, η ποίηση
οδηγεί και τον αναγνώστη σε μια ευγενέστερη θεώρηση πραγμάτων και καταστάσεων. Μπορεί
πολλές φορές να μην είναι πλήρως κατανοητά τα λόγια του ποιητή, να μην
καταλαβαίνεις τι ακριβώς θέλει να πεί, ωστόσο, νοιώθεις ότι συμμετέχεις σε μια
μυστηριακή εκφορά του λόγου. Σε κάτι που σε
οδηγεί αλλού. Που μπορεί ενίοτε να εξαϋλώσει και τη δική σου σκέψη.
Αντισταθείτε στην τεχνοκρατική και αλγοριθμικά τυποποιημένη
γραφή. Ας μη γίνουμε σειριακοί αριθμοί. Το μολύβι και το χαρτί ας είναι οι
σύντροφοι μας και η ποίηση ας παραμείνει η μόνιμη ερωμένη του μυαλού μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου