Πόσες μέρες
Χωρίς μια καλημέρα
Πόσες μέρες
Χωρίς μια καληνύχτα
Ζει ο άνθρωπος έτσι;
Πιθανόν
Αν θεωρήσουμε ζωή το κενό.
Πάντα πίστευα πως οι άνθρωποι που μεγαλώνουν ηλικιακά, γίνονται πιο μαλακοί, πιο συνετοί, πιο "σοφοί" ίσως θα έλεγα. Η ζωή είναι πεπερασμένη. Δεν έχει άπειρα περιθώρια. Και όμως υπάρχουν πολλοί που όσο βαδίζουν προς τα άνω όρια τόσο χειρότερο εαυτό δείχνουν. Άραγε τι προσδοκούν; Άραγε τι φαντάζονται ότι θα κερδίσουν; Άραγε τι επιδεικνύουν με την άσχημη συμπεριφορά; Αυτά που δεν κατάφεραν στην πρότερη ζωή; Αντίδραση στην αδυναμία τους να επιδείξουν κάποιο έργο; Επιθυμία τους να φύγουν εν δυνάμει; Νιώθοντας ισχυροί; Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου