Διπλή γιορτή. Μεγάλη γιορτή. Σε καιρούς χαλεπούς, που η χώρα βρίσκεται στη χειρότερη δυνατή θέση. Εξασθενημένη και αδύναμη οικονομικά, με μόνον εχθρούς γύρωθεν και με μια παντελώς ανίσχυρη και άβουλη κυβέρνηση (το ίδιο ισχύει βέβαια και για την αντιπολίτευση). Η χώρα έπρεπε να είναι πλημμυρισμένη από σημαίες. Τουλάχιστον για να δείξει ο λαός τη δική του δύναμη και θέληση για ελευθερία. Η Θεσσαλονίκη πάντως δεν είναι τόσο σημαιοστολισμένη. Κάκιστα. Αλλά πως να ανυψωθεί το αίσθημα του λαού όταν κάθε τι το ελληνικό κατακεραυνώνεται από το επίσημο κράτος; Όταν τα συλλαλητήρια λοιδωρήθηκαν τόσο από τους κρατικούς φορείς.
Ας θυμηθούμε όλοι: πριν κάτι λιγότερο από 200 χρόνια οι πρόγονοι μας, ελάχιστα οπλισμένοι αλλά με ψυχική δύναμη και καρδιά, ξεκίνησαν τον αγώνα και μας χάρισαν τη σημερινή ελευθερία. Θα είναι έγκλημα καθοσιώσεως να αφήσουμε εμείς να μας πάρουν πίσω αυτή την ελευθερία και δη αμαχητί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου