Τι μέρα κι αυτή. Η γιορτή της αγάπης και των λουλουδιών, τυλιγμένη στα λευκά. Χιονίζει, φυσάει και οι θερμοκρασίες χαμηλές. Μέρα που θέλει καυτές αγκαλιές, καυτά φιλιά, τζάκι, κόκκινο κρασί και απαλή μουσική.
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι χρειάζεται ιδιαίτερη μέρα για να γιορτάζει κανείς το ωραιότερο συναίσθημα του ανθρώπου. Όσοι κατάφεραν να ερωτευθούν στη ζωή τους γιορτάζουν κάθε μέρα.
1 σχόλιο:
Συμφωνώ, και αν αφήνω σχόλιο είναι για υπογραμμίσω.
Για όσους είναι κρυφά ερωτευμένοι η σημερινή ημέρα προσφέρεται για εκμυστηρεύσεις.
Για όσους πλέουν χρόνια στα πελάγη ευτυχίας του έρωτα είναι απλώς μια ακόμη μέρα που την χαίρονται ανάλογα με τις κλιματολογικές και άλλες συνθήκες...
Αχ, τέλος υπάρχουν και οι τσουρουφλισμένοι από ανεκπλήρωτο έρωτα... πονάνε σήμερα διπλά τα εγκαύματα και καλό είναι, να τους κάνουμε μια αγκαλιά και να τους σεβαστούμε :)
Προσωπικά ανήκω στη δεύτερη ομάδα, παλιά καραβάνα, χοντρό σκαρί στα πελάγη της ευτυχίας του έρωτα!!
Σε φιλώ :)
Δημοσίευση σχολίου