Ο νεαρός είχε μια πρόσφατη γνωριμία με μια επίσης νεαρά. Ξέρετε τώρα με την πανδημία τα πράγματα είναι λίγο δύσκολα. Υπάρχει κάποια επιφύλαξη γενικώς. Ωστόσο, νέα παιδιά ήταν, είπαν να φιληθούν λίγο. Και οι δυο διστακτικοί, πως να πετύχει το φιλί. Δεν μπορούσαν να γνωρίζουν και τις αντιδράσεις του άλλου. Η νεαρά όμως, ευθεία, κάθετη και σίγουρη για τον εαυτό της (νεαρά γαρ) είπε του αγοριού: άκου να σου πω, δεν ξέρεις να φιλάς. Τι να κάνει αυτός, αντί να πει καμιά αντρική κουβέντα, μαζεύτηκε, ψέλλισε ένα "θα μου μάθεις εσύ" και σιγά-σιγά αποχώρησε. Και μετά άρχισε να ψάχνει το δίκτυο να μάθει την τεχνική.
Συνηθισμένη ιστορία θα πείτε. Ίσως ναι, ίσως όχι. Oι παράμετροι για να πετύχει ένα φιλί είναι αρκετοί. Όταν γνωρίζεις έναν άνθρωπο, αρχικά ανιχνεύεις, δεν ξέρεις τι θέλει, τι μπορεί να δεχθεί. Μπορεί να σου αρέσει ή να μην σου αρέσει. Άρα τα πρώτα βήματα ίσως είναι δοκιμαστικά θα έλεγα. Συνεπώς όχι παρεξηγήσιμα. Αυτό βέβαια αφορά άτομα για τα οποία ενδιαφέρεσαι για πιο μακροχρόνια σχέση και δεν θέλεις να ενοχληθούν με κάτι που πιθανόν δεν τους αρέσει.
Υπάρχουν περιπτώσεις όπου τα φιλιά αρχικώς είναι καθ΄εφαπτομένη θα έλεγα, αν υπάρχει τέτοιος όρος για το φιλί. Με την πρόοδο όμως της σχέσης τα φιλιά φθάνουν σε τέτοιο επίπεδο αίσθησης και έντασης και από τις δυο πλευρές, που μερικές φορές σε κάνουν να νιώθεις τελείως ολοκληρωμένος.
Κάποιος θα έπρεπε να πει στη νεαρά ότι όταν ζητάς να παίρνεις πρέπει και να δίνεις. Και μάλιστα αν το πάρε-δώσε περικλείει και ψυχικά συναισθήματα τότε επιτυγχάνεται και μια απόλυτην ταύτιση κατά την όποια πράξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου