ΚΡΕΑΣ...

Σήμερα μια φίλη,  μου έστειλε ένα μικρό πόνημα της. Να το διαβάσω, να το κρίνω κλπ. Γράφει εδώ και χρόνια. Ερασιτεχνικά βέβαια, αλλά γράφει καλά. Κι εγώ ερασιτεχνικά γράφω κι έτσι ανταλλάσσουμε τις ερασιτεχνικές μας απόψεις μερικές φορές.

Το κείμενο αφορούσε τις οχλήσεις, την πίεση, την αντίσταση αλλά και την υποταγή που υφίσταται μια γυναίκα στο περιβάλλον της, και ειδικά το εργασιακό. Εμπειρίες από το δικό της περιβάλλον θεωρώ, μιας και γνωρίζω περίπου τι τραβάει η ίδια. 

"Κρέας - το έσχατο σκαλοπάτι..." ο τίτλος.

Βέβαια, δεν χρειάζεται να διαβάσεις το συγκεκριμένο διήγημα (ας το πούμε έτσι) για να καταλάβεις τι παίζεται στον ανελέητο χώρο της εργασίας, αλλά και εκτός αυτής. Οι γυναίκες αποτελούν το συνεχές και μόνιμο θήραμα των ανδρών (άσχετο αν στην πράξη πολλές φορές συμβαίνει το αντίθετο). Αυτά περιγράφει η φίλη,  μυθιστορηματικά βέβαια, προσπαθώντας να δώσει μιαν εξήγηση για το πώς οι περισσότερες γυναίκες βαυκαλίζονται να πιστεύουν ότι οι άντρες τις θέλουν για την προσωπικότητά τους, την ευφυία τους κλπ. Αδυνατούν να καταλάβουν πως η πλειονότητα ουσιαστικά των ανδρών τις χρησιμοποιεί σαν ένα κομμάτι κρέας. Για ικανοποίηση των ορέξεων και αναγκών τους και μόνον. Οι γυναίκες δεχόμενες αυτό το πράγμα, συνειδητά ή μη, φτάνουν πραγματικά στο τελευταίο σκαλοπάτι του φύλου τους. Εκεί που δεν μπορεί να υπάρξει ούτε σεβασμός, ούτε αξιοπρέπεια, ούτε τίποτε.

Σε αντιδιαστολή, η φίλη το παραβάλλει αυτό και το συγκρίνει με δύο κατηγορίες γυναικών για τις οποίες το σεξ είναι συνειδητή επιλογή, παρόμοια και για τις δύο αλλά από διαφορετική σκοπιά ιδωμένη.

Είναι οι γυναίκες που εκδίδονται για το χρήμα και μόνον, και οι γυναίκες που χρησιμοποιούν τις χάρες τους και το σεξ, για εύρεση κάποιας θέσης, για βελτίωση της θέσης, για αναρρίχηση σε αξιώματα, για δώρα και όλα τα συναφή. Και οι δύο λοιπόν κάνουν την ίδια δουλειά: χρήση του σεξ για κέρδος και μόνον, όχι για προσωπική ικανοποίηση και αναζήτηση ηδονής. Κοινώς πορνεία. Αυτές δεν τους νοιάζει καν αν είναι αντικείμενο κρέατος. Αυτό εξάλλου θέλουν. Να κερδίσουν κάτι.

Οι άλλες; Δεν καταλαβαίνουν; Και ονειρεύονται αγάπες και λουλούδια; Αυτές οι άλλες είναι που τις διαχειρίζονται σαν κρέας, χωρίς μάλλον να το καταλαβαίνουν. Εδώ θα ήθελα εγώ να δώσω μια ελάχιστη διέξοδο στη σκοτεινή αυτή ιστορία και να δεχτώ ότι ένα ποσοστό απειροελάχιστο, της τάξης του 0.000,  μπορεί να ξεφύγει από τον κανόνα και αυτό γιατί θα βρεθεί κάποιος άντρας που θα ακολουθήσει διαφορετικό μονοπάτι. Δεν το πιστεύω και πολύ, αλλά είναι τόσο σπάνιο που απλά επιβεβαιώνει τον κανόνα.  

Και καταλήγοντας είπα στη φίλη ότι κατά βάση η γυναίκα της δύσης και η μουσουλμάνα των τζιχαντιστών κλπ είναι ουσιαστικά ίδιες από άποψη τελικής μεταχείρισης. Απλά στη δυτική γυναίκα έχουν επιτρέψει έναν πιο "φιλελεύθερο" φαινότυπο.