Κάποτε άκουγε ένα τραγούδι και έκλαιγε. Τώρα ακούει το τραγούδι και σκέφτεται. Αύριο δεν θα ακούει καν το τραγούδι. Έτσι πιστεύει ότι θα νιώσει ελεύθερος/η. Όμως είναι ελευθερία να ξυπνάς το πρωί και να μη νιώθεις δίπλα σου μιαν ανάσα, μια φωνή, έστω μια γκρίνια;
Πόσο λάθος έχουν μερικοί άνθρωποι. Γυναίκες ή άντρες. Το ίδιο είναι...
Σοφό αυτό που έλεγε κάποιος/οια: δεν με νοιάζει με ποιον κοιμάσαι τα βράδια. Εγώ κάθε πρωί ξυπνάω μαζί σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου